بررسی فلورستیک و ویژگی های اکولوژیکی رویشگاه گیاهان ماسه دوست در زیست بوم دشت سبزوار

از مهترین اقدامات مدیریتی عرصه های خشک و بیابانی، توسعه پوشش گیاهی این مناطق می باشد، که با شناخت فلور و ویژگی های اکولوژیکی رویشگاه های آن میسر می گردد. در تپه ها و اراضی ماسه ای منطقه خشک دشت سبزوار، رویشگاهی با پوشش گیاهی گیاهان ماسه دوست و مقاوم به شرایط خشکی رویش دارند و مهمترین این گونه ها از نظر غالبیت، گونه سبط (stipagrostis pennata) است. در این تحقیق، محدوده این رویشگاه با استفاده از منابع موجود تعیین و مشخصات کلی رویشگاه از نظر پستی و بلندی، ارتفاع، بارندگی، بافت خاک، عناصر شیمیایی خاک و نوع و پراکنش اجتماعات گیاهی در مطالعات صحرایی و با استفاده از روش نمونه برداری سیستماتیک تصادفی در چهار سایت مطالعاتی بررسی گردید. تراکم و وضعیت استقرار گونه ها در کنار عوامل اقلیمی و خاک مطالعه و برای آنالیز داده ها از نرم افزارspss استفاده شد. در منطقه ماسه زاری مورد مطالعه، پوشش گیاهی شامل تیپ salsola astragalus stipagrostis بود و گونه سبط در بین 11 گونه موجود در رویشگاه بیشترین تراکم و زاد دآوری را داشت، که دارای سازگاری های اکولوژیکی منحصر به فردی در زیست بوم بیابان است. با وجود تنوع گیاهی نسبتا کم، گونه های این رویشگاه در بارندگی سالانه کم و حدود 150 میلیمتر و اقلیم بیابانی با خاک دارای قلیاییت 7/ 9 ت از مهمترین اقدامات مدیریتی عرصه های زیست بوم های خشک و بیابانی، توسعه پوشش گیاهی این مناطق می باشد، که با شناخت فلور و ویژگی های اکولوژیکی رویشگاه های آن میسر می گردد. در تپه ها و اراضی ماسه ای منطقه خشک دشت سبزوار، رویشگاهی با پوشش گیاهی گیاهان ماسه دوست و مقاوم به شرایط خشکی رویش دارند و مهمترین این گونه ها از نظر غالبیت، گونه سبط یا سبد (stipagrostis pennata) است. در این تحقیق، محدوده این رویشگاه با استفاده از منابع موجود تعیین و مشخصات کلی رویشگاه از نظر پستی و بلندی، ارتفاع، بارندگی، بافت خاک، عناصر شیمیایی خاک و نوع و پراکنش اجتماعات گیاهی در مطالعات صحرایی و با استفاده از روش نمونه برداری سیستماتیک تصادفی در چهار سایت مطالعاتی بررسی گردید. تراکم و وضعیت استقرار گونه ها در کنار عوامل اقلیمی و خاک مطالعه و برای آنالیز داده ها از نرم افزارspss استفاده شد. در منطقه ماسه زاری مورد مطالعه، پوشش گیاهی شامل تیپ salsola astragalus stipagrostis بود و گونه سبط در بین 11 گونه موجود در رویشگاه بیشترین تراکم و زادآوری را داشت، که دارای سازگاری های اکولوژیکی منحصر به فردی در زیست بوم بیابان است. با وجود تنوع گیاهی نسبتا کم، گونه های این رویشگاه در بارندگی سالانه کم و حدود 150 میلیمتر و اقلیم بیابانی با خاک دارای قلیاییت 7/ 9 تا 8/ 4 و هدایت الکتریکی ds/ m 0/ 34 تا 0/ 44 ds/ m رویش مناسبی دارند. در آنالیز واریانس بین ویژ گی های رویشی و خاک رویشگاه مسخص گردید،که بین تاج پوشش گونه سبط و مقدار کلسیم خاک، رابطه مستقیمی برقرار بوده و خاک اندکی قلیایی، تاثیر نسبتا بهتری بر تاج پوشش این گونه در منطقه مورد مطالعه داشته است.ا 8/ 4 و هدایت الکتریکی ds/ m 0/ 34 تا 0/ 44 ds/ m رویش مناسبی دارند. در آنالیز واریانس بین ویژگی های رویشی و خاک رویشگاه مسخص گردید،که بین تاج پوشش گونه سبط و مقدار کلسیم خاک، رابطه مستقیمی برقرار بوده و خاک اندکی قلیایی، تاثیر نسبتا بهتری بر تاج پوشش این گونه در منطقه مورد مطالعه داشته است.