مطالعه گروه گونه های اکولوژیک و تنوع گونه ای در ذخیره گاه جنگلی کُنار تنگ پُل شهرستان مسجدسلیمان پس از قرق بلند مدت

به منظور ارزیابی نقش قرق بر تشکیل گروه گونه های اکولوژیک گیاهی و شاخص های تنوع گونه ای، این مطالعه در ذخیره گاه کُنار تنگ پُل به مساحت 107 هکتار در 40 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان مسجد سلیمان در استان خوزستان انجام شد. به این منظور تعداد 60 قطعه نمونه به تفکیک در زون هسته مرکزی و زون ضربه گیر ذخیره گاه به ابعاد 400 مترمربع (20×20 متر) جهت بررسی لایه درختی و درختچه ای ذخیره گاه به روش تصادفی سیستماتیک پیاده گردید. بررسی پوشش علفی نیز در قطعات نمونه به ابعاد 64 متر مربع (8×8 متر) که در مرکز قطعات نمونه 400 متر مربعی پیاده گردید، انجام شد. به منظور بررسی پوشش گیاهی از روش پلات حلزونی ویتاکر استفاده گردید. در مجموع در این منطقه تعداد 80 گونه گیاهی شناسایی گردید. تجزیه و تحلیل خوشه ای (cluster) نشان داد، زون هسته مرکزی و زون ضربه گیر ذخیره گاه هر کدام تشکیل یک گروه بوم شناختی مجزا را در منطقه داده اند و بیشترین مقدار غنای گونه ای (0/63±24/06)، تنوع سیمپسون (0/43±0/73)، تنوع شانون- وینر (0/22±1/73) و یکنواختی شانون- وینر (0/003±0/56) در زون هسته مرکزی ذخیره گاه برآورد گردید. بالا بودن میزان تنوع و غنای گونه ای پوشش گیاهی در زون هسته مرکزی با قرق بلند مدت 10 ساله را میتوان به علت عدم چرا و ورود دام پس از محصور شدن منطقه و رسیدن پوشش گیاهی به مرحله ی کلیماکس و در نهایت افزایش غنا و تنوع گونه ای دانست. نتایج حاصل از این پژوهش مبین این نکته میباشد که مطالعه و پایش توده های جنگلی و اعمال قرق منطقی میتواند نقش موثری در احیای رویشگاه های جنگلی داشته باشد.