comparative empathy levels among medical students at isfahan university of medical sciences

Background and objectives: empathizing, defined as understanding and accepting the feelings, needs, and sufferings of others, is one of the most important components of therapy. the treatment team is responsible for understanding the feelings and worries of the patient. based on the evaluation of different patients in different conditions, it has been proven that empathy enhances the quality of the mutual relationship between physicians and patients.methods: the assessment of the relationship between empathy and its related variables has been the subject of various studies over the last decades. the purpose of this cross-sectional study was to evaluate the degree of empathy among medical students of isfahan university of medical sciences. for this purpose, we used the medical student version of the jefferson scale of empathy (jse).results: the empathy among medical students of isfahan university of medical sciences was higher than the mean score on jse. medical students’ empathy had no significant relationship with their educational level and gender.conclusion: there was no significant difference in the level of empathy among the students participating in the research based on gender. there was also no significant difference in the level of empathy toward patients among medical students in basic sciences, clerkship, and internship.

بررسی میزان همدلی با بیماران در دانشجویان رشته پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

زمینه و هدف: همدلی که به معنای درک و پذیرش احساسات، نیازها و رنج های دیگران تعریف می شود، یکی از مهم ترین اجزای درمان است. تیم درمان مسئول درک احساسات و نگرانی های بیمار است. بر اساس ارزیابی بیماران مختلف در شرایط مختلف، ثابت شده است که همدلی کیفیت رابطه متقابل پزشک و بیمار را افزایش می دهد. روش‌ها: ارزیابی رابطه بین همدلی و متغیرهای مرتبط با آن موضوع مطالعات مختلف در دهه‌های اخیر بوده است. این مطالعه مقطعی با هدف بررسی میزان همدلی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. برای این منظور از نسخه دانشجویی پزشکی مقیاس همدلی جفرسون (jse) استفاده شد. یافته‌ها: همدلی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بالاتر از میانگین نمره jse بود. همدلی دانشجویان پزشکی با سطح تحصیلات و جنسیت آنها رابطه معنی داری نداشت. نتیجه‌گیری: بین میزان همدلی دانشجویان شرکت‌کننده در پژوهش بر اساس جنسیت تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین تفاوت معناداری در میزان همدلی با بیماران در بین دانشجویان پزشکی در رشته های علوم پایه، کارآموزی و کارورزی وجود نداشت.