structural modeling of the relationship between religious adherence and mental health mediated by psychological-spiritual transformation

Background and objectives: religious adherence, or being religious, refers to the degree of belief or commitment to the beliefs and practices of a systematic religion, which can help improve people’s mental health in various fields. this research was conducted to determine the mediating role of psychological and spiritual transformation in the relationship between religious adherence and mental health.methods: this is descriptive-analytical research of the structural equation type. the statistical population included 300 students who were selected using a multi-stage cluster sampling method among the universities of qom city, iran. to measure the variables, the psycho-spiritual transformation scale, the general health questionnaire (ghq), and the religious adherence questionnaire (raq) were used.results: the correlation between religious adherence and mental health variables was found to be 0.463, with a significance level of 0.01. also, structural equations were used to determine the mediating role of psychological and spiritual transformation in the relationship between religious adherence and mental health. the results showed that the standardized factor loading of the religious adherence component was 0.42, and the beta value of this component was 0.17. also, the level of psychological and spiritual transformation was 0.69 (p=0.01). based on these findings, the variable of psycho-spiritual development level predicts 69% of the relationship between religious adherence and mental health.conclusion: the results showed that religious adherence can have either an increasing or decreasing effect on mental health, depending on the mediating role of psychological and spiritual transformation. therefore, the impact of the relationship between religious adherence and mental health varies according to the level of psychological-spiritual transformation in individuals. the findings suggest that the higher the level of psychological-spiritual transformation, the greater the mental health experienced by individuals.

بررسی مدل ساختاری رابطه‌ی بین پایبندی مذهبی و سلامت روانی با میانجی‌گری تحول روانی معنوی

زمینه و هدف:  پایبندی مذهبی یا مذهبی بودن به درجه باور یا پایبندی به اعتقادات و اعمال یک مذهب نظام مند اطلاق می شود کع به بهبود سلامت روانی افراد در زمینه‌های مختلف کمک می‌کنند.این پژوهش با هدف تعیین نقش میانجی­گری تحول روانی معنوی در رابطه بین پایبندی مذهبی و سلامت روانی انجام شد.روش بررسی: پژوهش توصیفی از نوع معادلات ساختاری است. جامعه آماری را دانشجویان دانشگاه‌های شهر قم تشکیل دادند که برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای با حجم نمونه برآورد شده (300 نفر) استفاده شد. برای سنجش  متغیرها از مقیاس‌های تحول روانی معنوی، پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه پایبندی مذهبی استفاده شد.یافته ­ها: میزان همبستگی بین پایبندی مذهبی با متغیر سلامت روان برابر با 463/0  با سطح معناداری 01/0 است. همچنین نتایج تعیین نقش میانجی­گری تحول روانی معنوی در رابطه بین پایبندی مذهبی و سلامت روانی نشان داد میزان بار عاملی استانداردشده مولفه پایبندی مذهبی برابر با 0/42 و  مقدار بتای این مولفه 0/17 است و مقدار بتای سطح تحول روانی معنوی برابر با 0/96 و سطح معناداری 0/01 است. بر این اساس متغیر سطح تحول روانی-معنوی 69 درصد رابطه بین پایبندی مذهبی و سلامت روان را پیش‌بینی می‌کند.نتیجه­ گیری: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که هرچه سطح  تحول روانی- معنوی بالاتر برود،  افراد از سلامت روانی بیشتری برخوردار خواهند بود