compensation for moral damages resulting from medical malpractice

Background and objectives: numerous surgeries are performed daily, some necessary and some unnecessary. with the advancement of medical sciences, the rate of medical errors has significantly decreased and in most cases, skilled physicians begin the treatment process forpatients by conducting initial procedures and necessary tests. however, not all surgical procedures are performed with the patient’s full consent, leading to damages and losses to patients, whether material, moral or physical. various factors may contribute to harming the patient, such as medical errors in diagnosis, the prescription of incorrect medication, the physician’s lack ofrequired skills, or sometimes the patient causing the accident and damage themselves. among all other damages, moral damages are particularly noteworthy. these include disfigurement of the patient’s appearance and limbs, leading to distress and isolation. methods: this article employed an analytical descriptive approach to investigate and study this subject in iranian law. the methods proposed for compensation of moral damages primarily include punitive damages, actual damages, providing an equivalent, and non-financial methods, such as apologies and publishing the verdict in newspapers. results: however, despite the clarity of the compensation methods, these methods are sometimes not quite suitable for the subject. conclusion: in such cases, it is more effective to consider alternative methods to compensate for the damage, focusing on the circumstances of the injured party and what would alleviate their distress, ensuring that the damage is fully compensated. in other words, attention to the legitimate and feasible remedies sought by the injured party, while maintaining the injurer’s rights under the law’s supervision, is proposed for better compensation.

جبران خسارت معنوی ناشی از قصور پزشکی

روزانه جراحی های متعددی انجام میگیرد که از بین آنها برخی ضروری و برخی غیر ضروری هستند. با گسترش علوم پزشکی درصد خطای پزشکی بسیار کاهش پیدا کرده و اغلب، پزشکان با مهارت و انجام عملیات اولیه و آزمایشات، روند درمان بیمار را شروع می‌کنند. مسلماً تمامی عمل های صورت گرفته همواره رضایتمندی کامل بیماران را بهمراه ندارد از این رو شاهد خسارت و ضرر به بیماران اعم از مادی، معنوی و جسمی خواهیم بود. عوامل متعددی می تواند در بروز خسارت به بیمار موثر باشد همچون خطای پزشکی در تشخیص بیماری، تجویز داروی اشتباه، نبود مهارت کافی برای پزشک و یا گاهی خود بیمار سبب بروز حادثه و خسارت برای خود خواهد شد. از جمله این خسارت را می‌توان به خسارت معنوی اشاره کرد. مثل بدشکل شدن ظاهر و اعضای بدن بیمار، سبب دلزدگی و منزوی شدن وی می گردد. در این مقاله با روش توصیفی تحلیلی با بررسی و مطالعه موضوع در حقوق ایران، شیوه‌هایی که غالباً برای جبران خسارت معنوی مطرح شده، روش تنبیهی، روش عینی ، دادن معادل و روشهای غیر مالی همچون عذرخواهی و درج حکم در جراید است با وجود مشخص بودن شیوه های جبران، گاهی این شیوه‌ها چندان مناسب موضوع نیستند در چنین شرایطی بهتر است از شیوه دیگری جهت جبران استفاده گردد همچون توجه به حال زیان دیده که چه چیزی سبب التیام خاطر او می گردد تا از این طریق خسارت وارده در حد کمال جبران گردد. به بیان دیگر توجه به خواسته مشروع و مقدور زیان دیده همراه با حفظ حقوق عامل زیان و تحت نظارت قانون، برای جبران بهتر پیشنهاد می گردد. .