effects of professional ethics training on moral distress and moral sensitivity of nurses in the covid-19 and emergency departments of razi hospital in saravan, iran in 2022

Background and objectives: nurses face many ethical issues daily, and knowing professional ethics can help them make ethical decisions. therefore, the present study aims to determine the effects of professional ethics training on moral distress and moral sensitivity in nurses.methods: in this quasi-experimental study, 30 nurses who were working in the emergency and covid-19 wards of razi saravan hospital in 2022 were selected based on the inclusion and exclusion criteria and were randomly assigned to intervention and control groups. in the intervention group, the nurses of the covid-19 ward were influenced by professional ethics training for one month. the level of moral distress and moral sensitivity was measured by the corley and latzen standard questionnaire after 2 weeks. the data were then analyzed by spss software, version 23.results: to compare the average scores of moral distress and moral sensitivity of nurses between the two tests and the control group before and after the intervention, the analysis of the covariance statistical test was used. by controlling the pre-test variable, the average scores of moral distress and moral sensitivity after the intervention were significantly different between the two tests and the control group (p<0.001).conclusion: professional ethics training affects nurses’ moral distress and moral sensitivity

تاثیر آموزش اخلاق حرفه ای بر پریشانی اخلاقی و حساسیت اخلاقی پرستاران بخش کووید-19 و اورژانس بیمارستان رازی سراوان در سال 1400

زمینه و هدف: پرستاران به طور روزمره با موضوعات اخلاقی بسیاری مواجه می شوند که داشتن آگاهی در ارتباط با اخلاق حرفه ای می تواند به آنان در تصمیم گیری های اخلاقی کمک کند. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش اخلاق حرفه ای بر پریشانی اخلاقی و حساسیت اخلاقی در پرستاران در سال 1400 انجام گرفت.مواد و روش کار: پژوهش حاضر، مطالعه ای نیمه تجربی است که در سال 1400، طی آن پرستاران شاغل در بخش اورژانس و  کرونا بیمارستان رازی سراوان پس از نمونه گیری به روش در دسترس و اطمینان از دارا بودن شرایط ورود به مطالعه، به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه پریشانی اخلاقی 36 گویه ای کورلی و پرسشنامه حساسیت اخلاقی لاتزن بودند که قبل و بعد از مداخله تکمیل گردیدند. جمع آوری داده ها از بهمن 1400 تا فروردین 1401 طول کشید. داده ها پس از گردآوری با نرم افزارspss نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: طبق آزمون آماری تی مستقل، قبل از مداخله بین میانگین نمره پریشانی اخلاقی در گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد اما بعد از مداخله میانگین نمره پریشانی اخلاقی در گروه مداخله از 13/82  ± 120/93 به  10/69 ± 95/20 و در گروه کنترل از 36 /13  ± 121/13 به 12/82  ± 27 /120 تغییر یافت و تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمرات دو گروه وجود داشت(0/001>p). همچنین قبل از مداخله بین میانگین نمره حساسیت اخلاقی در گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد اما بعد از مداخله میانگین نمره حساسیت اخلاقی در گروه مداخله از7/72  ±   58/67   به6/05  ±  79/33 و در گروه کنترل از 7/79± 60/00 به 7/65  ± 60/73 تغییر یافت و تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمرات دو گروه وجود داشت ( 0/001>p).نتیجه گیری: براساس  یافته های پژوهش حاضر، مداخله آموزش اخلاق حرفه ای می تواند بر پریشانی اخلاقی و حساسیت اخلاقی پرستاران در نمونه ای از جامعه ایرانی اثر بخش باشد. هم چنین این یافته ها همسو با نتایج سایر تحقیقات دلالت بر این امر دارد که پیش بینی و فراهم نمودن این چنین خدمات آموزشی در سیستم ارائه خدمات بهداشتی برای پرستاران کاملا ضروری و موثر است.