moderating role of religiosity in the relationship between identity and body management

Background and objectives: the unconventional body management among iranian women has led to the emergence of various individual and social consequences, highlighting the necessity of investigating this phenomenon from different dimensions. this study aimed to examine the moderating role of religion in the relationship between identity and body management. methods: this descriptive-analytical study was conducted on all women (n=400) aged 15-65 years old in the city of tehran, iran, selected using the multi-stage cluster sampling method. the research instruments consisted of three questionnaires, namely a researcher-made questionnaire on body management, the dimensions of religiosity scale, and the extended objective measure of ego identity status-2. the validity of the researcher-made questionnaire was confirmed by experts and its reliability was evaluated as appropriate using cronbach's alpha coefficient method. results: the results of the correlation test showed that at the 99% confidence level, there was a statistically significant correlation between tendency to body management and identity (r=-0.319, p<0.001). moreover, based on the results of regression analysis, religiosity had a moderating role in the relationship between identity and tendency to body management (β=-0.31, p<0.001) and strengthens the negative correlation between dependent and independent variables. it was also revealed that the beliefs and consequences dimensions of religiosity had respectively the highest and least moderating effect in the relationship between tendency to body management and identity (β=0.78, p<0.001; β=0.776, p<0.05, respectively). conclusion: the results showed that religiosity could play a role in the tendency to body management, meaning that a higher level of religiosity led to a lower tendency to body management by affecting identity.

نقش تعدیل‌کننده دین‌داری در رابطه هویت و مدیریت بدن

سابقه و هدف: مدیریت نامتعارف بدن در زنان ایرانی پیامدهای فردی و اجتماعی بسیاری به دنبال دارد. از این‌رو مطالعه این پدیده از ابعاد مختلف ضروری است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل‌کننده دین‌داری در رابطه با هویت و مدیریت بدن است.روش کار: پژوهش حاضر به صورت توصیفیتحلیلی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل همه بانوان 15 تا 65 سال در شهر تهران بودند. حجم نمونه شامل 400 نفر بود که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سه پرسش‌نامه محقق‌ساخته مدیریت بدن، دین‌داری گلاک و استارک، پایگاه هویت من (2EOMEIS) بود. متخصصان این حوزه روایی پرسش‌نامه محقق‌ساخته را تأیید کردند و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ، مناسب ارزیابی شد.یافته‌ها: یافته‌های آزمون همبستگی نشان داد در سطح 99 درصد اطمینان، همبستگی آماری معناداری بین گرایش به مدیریت بدن و هویت وجود دارد (001/0p<، 319/0r=). بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون (001/0p<، 31/0= beta;) دین‌داری نقش تعدیل‌کننده‌ای در رابطه میان هویت و گرایش به مدیریت بدن دارد و همبستگی منفی متغیر وابسته و مستقل را تقویت می‌کند. همچنین بعد اعتقادی دین‌داری با 001/0p<، 78/1 beta;= بیشترین و بعد پیامدی با 05/0p<، 776/0 beta;= کمترین اثر تعدیل‌گری را بر رابطه گرایش به مدیریت بدن و هویت دارند.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد دین‌داری در گرایش به مدیریت بدن نقش دارد؛ به این معنا که هرچه میزان دین‌داری بیشتر باشد، با تأثیر بر هویت، میزان گرایش به مدیریت بدن کاهش می‌یابد.