comparison of the effects of islamic and conventional approaches to hope therapy on self-esteem and life satisfaction of patients with coronary artery disease

Background and objectives: the decreased level of self-esteem and life satisfaction is prevalent among patients with coronary artery disease (cad). the present study aimed to investigate the effectiveness of an islamic approach to hope therapy on the promotion of self-esteem and life satisfaction in comparison with its conventional approach in patients with cad.methods: the study was conducted in a quasi-experimental control group pretest-posttest design. the participants were 60 patients with cad selected by convenience sampling method from one of qom hospitals. data collection tools included the self-esteem scale, satisfaction with life scale, and hope state scale. after collecting pre-test data, participants were divided into three peer groups, and the intervention was performed in eight sessions each lasting for 90-minute. an experimental group was exposed to islamic hope therapy and the other received conventional hope therapy, while the control group received a stress management package. finally, all the groups undertook the same posttests and the data obtained were analyzed in spss22 software using the covariance test.results: both islamic and conventional hope therapy increased hope (7, 10.5), life satisfaction )9, 12.8), and self-esteem (7.5, 13.9) of the patients with cad significantly. moreover, it was found that islamic hope therapy was more effective in the enhancement of self-esteem and life satisfaction, compared to conventional hope therapy.conclusion: islamic hope therapy outperformed the conventional hope therapy in terms of increasing the self-esteem and life satisfaction of patients with cad. therefore, it is recommended to use islamic hope therapy for patients with cad and other similar chronic diseases.

مقایسه اثربخشی امید درمانی با رویکرد اسلامی و امیددرمانی کلاسیک بر عزت نفس و رضایت از زندگی بیماران مبتلا به عروق کرونر قلبی

چکیده زمینه و هدف: در بیماری عروق کرونر قلب، کاهش عزت نفس و رضایت از زندگی رایج است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی امید درمانی با رویکرد اسلامی در مقایسه با امید درمانی کلاسیک بر افزایش عزت نفس و رضایت از زندگی بیماران مبتلا به عروق کرونر قلب بود.روش بررسی: در این پژوهش که نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون و گروه گواه بود، تعداد 60 نفر از بیماران مبتلا به عروق کرونر قلب یکی از بیمارستان های قم، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه‌های امید، عزت نفس و رضایت از زندگی بود. پس از جمع آوری داده‌های پیش آزمون، شرکت کنندگان در سه گروه همتا تقسیم شدند، جلسات مداخله در 8 جلسه‌ 90 دقیقه‌ای اجرا شد. گروه آزمایشی اول، امیددرمانی با رویکرد اسلامی، گروه آزمایشی دوم، امیددرمانی کلاسیک و گروه کنترل، بسته مقابله با استرس، دریافت کردند. پس از آن پس آزمون در تمامی گروه‌ها اجرا شد. داده ها با استفاده از نرم افزار22 SPSS و با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که امید درمانی اسلامی و کلاسیک به صورت معناداری موجب افزایش امید(5/10 و 7)، رضایت از زندگی(8/12 و 9) و عزت نفس (9/13 و 5/7) در افراد مبتلا به بیماری کرونر قلبی می‌شود. همچنین نتایج حاکی از این بود که روش امید درمانی اسلامی در افزایش عزت نفس و رضایت از زندگی، مؤثرتر از امید درمانی کلاسیک است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به نظر می رسد امید درمانی اسلامی بطور موثرتری عزت نفس و رضایت از زندگی بیماران مبتلا به کرونر قلبی را افزایش می‌دهد. بنابراین بهره گیری از امید درمانی اسلامی در بیماران مبتلا به عروق کرونر قلبی  و سایر بیماری های مزمن مشابه توصیه می گردد.واژگان کلیدی: بیماری عروق کرونر، امید درمانی کلاسیک، امید درمانی اسلامی، رضایت از زندگی، عزت نفس