predicting resilience in students based on happiness, attachment style, and religious attitude

Background and objectives: nowadays adolescents as the human capital of every society, in addition to the pressures of transition from adolescence period, are affected by environmental pressures, such as poverty, violence, and substance abuse. given these factors, resilience plays an important role in this period. the present study aimed to investigate the role of happiness, attachment styles, and religious attitudes in predicting the resilience of students. methods: this descriptive correlational study was performed on 354 students selected through the multistage cluster sampling method from the students of junior high schools in najafabad, iran. data collection tools included the oxford happiness questionnaire (1989), attachment style questionnaire by hazen and shaver (1987), religious attitude questionnaire by barahani and golriz (1975), and connor-davidson resilience scale (2003). in order to analyze the relationships between the variables and predict resilience, the pearson correlation coefficient and stepwise regression analysis were used. results: our findings showed that happiness, religious attitude, and secure attachment style had a significant relationship with the resilience of students (p<0.01). the results of the regression analysis revealed that the strongest predicting variables of resilience in students were happiness, religious attitude, and secure attachment style (p<0.01). conclusion: according to the results of this study, happiness, religious attitude, and secure attachment style could be regarded as important factors in the resilience of students.

پیش‌بینی تاب‌آوری دانش‌آموزان بر اساس شادکامی، سبک‌های دلبستگی و نگرش مذهبی

سابقه و هدف: نوجوانی از دیرباز به عنوان یکی از مراحل مهم زندگی مورد توجه بوده است، نوجوانان که سرمایه‌های انسانی هر جامعه محسوب می‌شوند، علاوه بر فشارهای ناشی از گذر از دوران نوجوانی، امروزه تحت تأثیر فشارهای محیطی مانند فقر، خشونت، مصرف مواد و غیره نیز قرار دارند؛ با توجه به این عوامل تاب‌آوری نقش مهمی در این دوران دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش شادکامی، سبک‌های دلبستگی و نگرش مذهبی در تاب‌آوری دانش‌آموزان بود.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. آزمودنی­های پژوهش شامل 354 دانش­آموز بود که از میان دبیرستان‌های متوسطه اول شهرستان نجف آباد به شیوه نمونه‌گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده­ها از پرسشنامه شادکامی آکسفورد (1989)، پرسشنامه سبک‌های دلبستگی هازن و شیور (1987)، پرسشنامه نگرش مذهبی براهنی و گلریز (1353) و پرسشنامه تاب­آوری کانر و دیویدسون (2003) استفاده شد برای تجزیه و تحلیل رابطه بین متغیرها و پیش‌بینی تغییرات هوش معنوی، روش‌های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد استفاده قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که شادکامی، نگرش مذهبی و سبک دلبستگی ایمن با تاب­آوری در دانش‌آموزان رابطه مثبت معناداری دارند (۰0۱/۰> P). نتایج تحلیل رگرسیون نشانگر آن بود که قوی­ترین متغیرهای پیش‌بینی‌کننده تاب­آوری در دانش‌آموزان به ترتیب شادکامی، نگرش مذهبی و سبک دلبستگی ایمن می­باشد (۰0۱/۰> P).  استنتاج: این نتایج نشان می­دهند که شادکامی و نگرش مذهبی و سبک دلبستگی ایمن می‌توانند از عوامل مهم در تاب­آوری دانش‌آموزان باشند.