بررسی تاثیر هوش فرهنگی و هیجانی بر عملکرد کارکنان شهرستانی شاغل در کلان ‌شهر تهران با تاکید بر سازگاری میان ‌فرهنگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش فرهنگی و هیجانی بر عملکرد کارکنان شهرستانی شاغل در شهر تهران با درنظرگرفتن نقش سازگاری میان فرهنگی و بر مبنای مطالعه ‌ای توصیفی- همبستگی انجام گرفته است. این پژوهش شامل دو جامعه‌ مدیران شرکت ‌ها (120 نفر) و کارکنان شهرستانی (700 نفر) شاغل در شرکت های خصوصی فعال در صنعت لوازم کامپیوتری و موبایل بوده است که با توجه به تعداد محدود جامعه‌ اول از روش سرشماری و در جامعه‌ دوم براساس نمونه‌ محاسبه ‌شده به تعداد 240 نفر براساس جدول مورگان، روش نمونه‌ گیری طبقه ای تصادفی به ‌کار گرفته شد. ابزار جمع آوری داده ها دو پرسشنامه‌ 10 و 36 پرسشی محقق‌ساخته است که روایی آن‌ها به دو روش روایی همگرایی و واگرایی، و پایایی پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ تایید شد. تجزیه‌ و تحلیل داده ها با به‌کارگیری نرم‌افزار amos21 و به روش مدل ‌سازی معادلات ساختاری انجام گرفته است. نتایج پژوهش نشان داد هوش فرهنگی و هیجانی کارکنان شهرستانی شاغل در کلان‌شهر تهران به‌طور غیرمستقیم و از طریق نقش سازگاری بین ‌فرهنگی بر عملکرد آنان تاثیرگذار بوده است. سایر نتایج نشان داد توانایی کارکنان شهرستانی در دستیابی به سازگاری بین فرهنگی در شرکت های یاد شده، عملکرد فردی و سیستمی آنان را در حد قابل توجهی افزایش خواهد داد.