بررسی تاثیر توانمندسازی کارکنان بر توسعه سازمانی با تاکید بر حمایت سازمانی ادراک شده

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر توانمندسازی کارکنان بر توسعه سازمانی با نقش میانجی‌گری حمایت سازمانی ادراک‌شده در دانشگاه شیراز بود. روش تحقیق توصیفی ـ همبستگی و مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری همه کارمندان زن و مرد (1044 نفر) دانشگاه شیراز و روش نمونه‌گیری، تصادفی ساده بود. به منظور انجام‌دادن پژوهش، از بین کارمندان دانشگاه یادشده، نمونه‌ای به حجم 122 نفر انتخاب شد. ابزار پژوهش مقیاس‌های توانمندسازی کارکنان، حمایت سازمانی ادراک‌شده و توسعه سازمانی بود، که پس از محاسبه روایی و پایایی آن، بین نمونه توزیع و گرد‌آوری شد. داده‌ها با نرم‌افزارهای spss و lisrel، و با روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد بین توانمندسازی کارکنان، حمایت سازمانی ادراک‌شده و توسعه سازمانی رابطه معناداری وجود دارد. توانمندسازی کارکنان به‌طور مستقیم بر توسعه سازمانی تاثیر معناداری دارد. توانمندسازی کارکنان به‌طور مستقیم بر حمایت سازمانی ادراک‌شده تاثیر معناداری دارد. حمایت سازمانی ادراک‌شده تاثیر مثبت و معناداری بر توسعه سازمانی دارد. همچنین، توانمندسازی کارکنان با میانجی حمایت سازمانی ادراک‌شده، بر توسعه سازمانی به‌طور غیرمستقیم تاثیری معنادار می‌گذارد. در نهایت، توانمندسازی کارکنان می‌تواند به‌طور مستقیم توسعه سازمانی را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین، توانمندسازی کارکنان می‌تواند به‌طور مستقیم حمایت سازمانی ادراک‌شده را تحت تاثیر قرار دهد. با توجه به این دو نتیجه، توانمندسازی کارکنان به‌طور غیرمستقیم و با واسطه حمایت سازمانی ادراک‌شده می‌تواند توسعه سازمانی را تحت تاثیر قرار دهد.