کاربرد ترکیبی فنون فرایندتحلیل سلسله مراتبی و تخصیص خطی در اهمیت سنجی شاخص‌های شخصیتی کارآفرینان

شاید از واژه‌های مهمی که امروزه برای توسعه پایدار و همه جانبه برسر زبان‌ها قرار گرفته است، واژه کارآفرینی باشد که هر چند نمی‌تواند به عنوان داروی تمام دردهای اقتصادی یک کشور قرار گیرد، ولی اذهان را به سوی خود فرا خوانده و توانسته است راه شکفتن و شکوفایی اقتصادی را نشانه گیری نماید. هدف این مقاله آن است که ویژگی هفتگانه شخصیتی کارآفرینان را که اول باربه زعم جنینگز و همکارانش در سال 1994 معرفی شده است وتاکنون نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد، در یک فضای علمی مورد بررسی قرار داده و سعی نماید با فرموله نمودن یک مدل ریاضی مشخص کندکه چگونه می‌توان با توجه به ارزش‌های (رتبه های) مختلفی که برای شاخص‌های هفتگانه شخصیتی از نظر افراد مختلف وجود داشته باشد به یک مدل کمی برای رتبه بندی این شاخص‌ها دست یافت. بدین منظور در این مقاله ابتدا به وزن‌ها واهمیت نظرات ده نفر از صاحب نظران که شش نفر از اساتید دانشگاهی و چهار نفر از کارآفرینان موفق بوده‌اند که در فرایند ارزیابی به عنوان کارشناس کارآفرینی شناخته شده اند، در ارتباط با شاخص‌های هفتگانه که از ادبیات موضوعی استخراج شده است از طریق فرآیند تحلیل سلسله مراتبی مورد رتبه بندی قرار گرفته و سپس برحسب تعیین اوزان نظرات کارشناسان یک مدل ریاضی برای ارزیابی و رتبه بندی شاخص‌های شخصیتی کارآفرینان فرموله شد و درنهایت از طریق حل این مدل به ارزیابی ورتبه بندی شاخص‌های شخصیتی کارآفرینان که هدف این مقاله است نایل شده است. دربخش نتیجه‌گیری مشخص شد که ویژگی خلاقیت برای کارآفرینان دارای رتبه نخست ، مخاطره پذیری رتبه دوم ، توفیق طلبی رتبه سوم ، ترس از شکست رتبه چهارم و در رتبه های بعدی به ترتیب شاخصهای نیاز به استقلال ، رفاه طلبی ، و گرایش به قدرت ، به عنوان رتبه های پنجم تا هفتم قرار می گیرند. هم‌چنین سعی شده است رتبه این شاخص‌ها با رتبه‌ای که توسط جنینگز ارایه شده است به صورت مقایسه تطبیقی ارایه شود.