طراحی مدل پیشران‌های نشاط کارکنان سازمان‌ها با تکنیک فراترکیب

هدف پژوهش حاضر شناسایی پیشران‌های موثر بر نشاط سازمانی کارکنان بود که به روش فراترکیب و با رویکرد ساندلوسکی و باروسو انجام گرفت. جامعه آماری شامل همه مقالات و پایان‌نامه‌های علمی و پژوهشی در حوزه نشاط بود که با مرور سیستماتیک تعداد 36 نمونه انتخاب و اعتبار آن‌ها با برنامه مهارت‌های ارزیابی حیاتی (casp) مشخص شد. یافته‌های پژوهش با تحلیل محتوا و استفاده از نرم‌افزار maxqda نسخه 2018 در قالب مدل پیشران‌های نشاط کارکنان، مشتمل بر 46 شاخص و 10 مولفه (شغلی، مدیریت و رهبری، رفاهی، زمینه‌ای، فیزیولوژیکی، شخصیتی، اعتقادی، مهارتی، ارتباطات، رفتارهای شهروندی سازمانی) و 3 بعد (فردی، سازمانی، اجتماعی) به دست آمد. بر اساس نتایج حاصله مولفه زمینه‌ای با 10.58 درصد، مولفه شخصیتی با 6.73 درصد، و شاخص معنادار بودن کار با 3.85 درصد دارای بیشترین فراوانی بودند. برای سنجش اعتبار مطالعه از ضریب کاپای کوهن استفاده شد. امید است مدیران با به‌کارگیری نتایج پژوهش حاضر سهمی در ایجاد نشاط و سلامت روح و جسم کارکنان سازمان‌ها در جهت تحقق وظیفه مسئولیت اجتماعی خود داشته باشند.

Designing a Model for the Happiness Drivers of Organizations’ Employees Using Metaanalysis

The purpose of this study was to identify the drivers of employees’ organizational happiness using Sandelowski and Barroso approach to metaanalysis. The statistical population of the study included all scientificresearch articles and theses in the happiness domain. Through systematic literature review, 36 cases were selected and their validity was confirmed using Critical Appraisal Skills Program (CASP). The data was analyzed using content analysis in MAXQDA software (version 2018). The results led to designing the model for the happiness drivers of organizations’ employees, which included 46 indices, 10 components (related to profession, management and leadership, welfare, context, physiology, personality, doctrines, skills, communications, and organizational citizenship behaviors), and 3 dimensions (i.e.,  individual, organizational, and social). Based on the obtained results, the context, personality, and job meaningfulness components had the highest frequency (10.58, 6.73, and 3.85 percent, respectively). In order to measure the validity of the study, Cohen’s kappa index was used. The findings of this study might be used by managers to create happiness and improve the mental and physical healthfulness of the organizations’ employees in order to fulfill their social responsibility.