تبیین مدل مرجع تعامل‌پذیری در بخش سلامت

هدف از این مقاله توسعه الگوی بومی تعامل‏پذیری در نظام سلامت کشور مبتنی بر ترازیابی مدل‏های مطرح تعامل‏پذیری در کشورهای توسعه‏یافته و در حال توسعه و تبیین مفاهیم، شاخص‏ها، و معیارهای مورد توجه مطابق با قوانین، آیین‏نامه‏ها، و دستورالعمل‏هایِ جاری کشور است. در همین راستا، در این مقاله سعی بر آن است تا، ضمن تبیین الگوی کلان و تفصیلی تعامل‏پذیری دولت الکترونیکی در سطح ملی، با استفاده از الگوی استقرایی، مولفه‏‏های مهم به‏کاربرده‏شده در نظام تعامل‏پذیری استخراج و سپس چارچوب پیشنهادی برای تعامل‏پذیری در حوزه سلامت کشور ارائه شود. جامعه آماری مورد مطالعه کارشناسان مدیران و خبرگان حوزه سلامت فناوری اطلاعات و مدیریت بود که، با بهره‏گیری از الگوی نمونه‏گیری خوشه‏ای تصادفی و با برگزاری جلسات دلفی، مولفه‏ها و ابعاد مورد نظر مدل پیشنهادی اعتبارسنجی شد. بر اساس یافته‏ها، سه رویکرد یکپارچه، متحد، و مستقل به عنوان رهیافت‏های مطرح در تحقق نظام تعامل‏پذیری در نظام سلامت کشور شناسایی شد که با اجرای شبیه‏سازی گسسته و با لحاظ‏‏کردن شاخص‏هایی همچون هزینه، زمان، و عملکرد واحدها، رویکرد یکپارچه مسیر بهینه در این خصوص شناسایی شد.