رفع تداخل و عدم برخورد سه بعدی بین چندین پرنده براساس اولویت پروازی با استفاده از نظریه بازی

رفع تداخل بین چند هواپیما در ارتفاع پایین با استفاده از نظریه بازی‌های دیفرانسیلی هدف اصلی این تحقیق است. رفع تداخل بین چند هواپیما، بصورت بازی دیفرانسیلی همکارانه با اطلاعات کامل و با استفاده از روش غیر حداقلی مورد بررسی می‌گیرد. در این تحقیق مسئله بصورت یک بازی دیفرانسیلی غیرخطی مقید مطرح و با استفاده از ترکیب وزن دار توابع هدف هواپیماهای متداخل به یک تابع هدف واحد تبدیل می‌گردد. تابع هدف بدست آمده به همراه تمام قیود عملکردی و محیطی با استفاده از روش شبه طیفی به صورت یک برنامه‌ریزی غیرخطی حل خواهدشد. دینامیک سه درجه آزادی جرم ثابت و با در نظر گرفتن قیود عملکردی برای مدلسازی تداخل بین هواپیماها استفاده می‌گردد. همچنین به منظور صحه سنجی، مسئله رفع تداخل در چهار مثال مختلف با استفاده از مشخصات عملکردی یک هواپیمای واقعی و براساس قوانین پرواز در ارتفاع پایین حل خواهدشد. در این مثال‌ها تاثیر ضرایب اولویت بر مسیر پروازی، بررسی موقعیت بهینه برای شروع مانور، تاثیر وجود مانع و محدودیت فضای پروازی در فضای دو بعدی و سه بعدی مورد بررسی قرار خواهدگرفت. نتایج نشان می‌دهد که در رفع تداخل تعیین اولویت پروازی باعث تاثیر بر تلاش کنترلی و مسیر پروازی هر یک از هواپیماهای متداخل می‌گردد. این اولویت پروازی براساس نیاز خطوط هواپیمایی می‌تواند میزان تاخیر پرواز، تعداد مسافر و یا ... باشد.