تبیین رفتار نرخ خطر عملکرد بالستیک داخلی یک سلاح کالیبر بزرگ براساس تحلیل مدل‌های بهینه قابلیت اطمینان

چون برای ارزیابی عملکرد بالستیک لازم است تمامی الزامات با دقت زیاد از یک نمونه آماری محدود به‌دست آید، همواره موضوعی چالشی است. تکنیک های ارزیابی پایداری بالستیکی پرتابه ها که به‌تازگی در پژوهش های متعددی برای اندازه گیری نرخ ایجاد سوراخ (پرفوراسیون) بر پوسته سلاح در تمامی سرعت های ممکن به‌کار گرفته شده، بر این فرض بنا شده اند که سرعت پرتابه از توزیع نرمال پیروی می کند. در این پژوهش، با انجام آزمایشات استاندارد، برازش مدل های آماری نرمال و غیرنرمال به داده های واقعی یک نوع پرتابه بررسی و مقایسه شده است. هدف دیگر این مطالعه انتخاب مدل قابلیت اطمینان مناسب، بررسی رفتار تابع نرخ خطر داده ها و بررسی شاخص های کارایی فرایند برای داده های بالستیک داخلی پرتابه است. نتایج نشان می‌دهد که از میان مدل های طول عمر کلاسیک و مدل های میکسچر منتخب، مدل نرمال میکسچر برآوردهای بهتری نسبت به سایر مدل ها برای پارامتر سرعت ارائه می دهد.