مقایسۀ اثر سناریوهای تغییر ‌اقلیم بر شدت خطر و ریسک بیابان‌ زایی حوضۀ حبله‌رود، استان تهران

تغییر اقلیم، خشکسالی و تغییر کاربری اراضی، پیامدهای منفی ازجمله گسترش بیابان ها را به دنبال دارد. بیابان زایی به مفهوم تخریب سرزمین، سومین چالش مهم جهانی قرن 21 محسوب می شود. در این تحقیق، تلاش شده که تاثیر پدیدۀ تغییر اقلیم بر تغییرات برخی از متغیرهای اقلیمی (دما و بارش) ایستگاه های سینوپتیک فیروزکوه و گرمسار در دو دورۀ آیندۀ نزدیک (2011ـ2030) و آیندۀ میانه (2046ـ2065) با کاربرد مدلlarswg و سناریوهای a2، b2 و a1b و نیز شدت خطر و ریسک بیابان زایی با کاربرد مدل esas در حوضۀ حبله رود، باتوجه به حساسیت اکولوژیکی و موقعیت خاص سیاسی این منطقه بررسی شود. نتایج نشان داد بارش ماهانۀ حوضه، به طور متوسط در آیندۀ نزدیک، بین 23/0 تا 80/4 میلی متر افزایش و در آیندۀ میانه 08/0 تا 15/0 میلی متر کاهش خواهد یافت و حداقل و حداکثر دما برای هر دو دورۀ آینده افزایش خواهد یافت. بیشترین تغییرات کلاس های بیابان زایی در دورۀ آیندۀ نزدیک، مربوط به سناریوی b1 و در آیندۀ میانه، مربوط به سناریوی a1b بوده که طی آن، شاهد گذار و تغییر کلاس های خطر f2، f3 و c1 به کلاس های بحرانی تر c3 و c4 خواهیم بود. همچنین در هر دو دورۀ آینده، درصد مساحت کلاس های ریسک iv و v (بحرانی) افزایش خواهد یافت؛ به طوری که این مقدار افزایش برای آیندۀ میانه، از 49/15 درصد برای سناریوی b1 و کلاس iv تا 77/50 درصد در سناریوی a2 کلاس v خواهد بود.