ارزیابی وضعیت فعلی بیابان‌زایی با استفاده از مدل Icd (مطالعۀ موردی: منطق حفاظت‌شدۀ کالمند یزد)

یکی از بحران های اکولوژیکی که جهان امروزه با آن درگیر شده، پدیدۀ بیابان زایی است. اما برای مهار این بحران، نیاز به شناخت و درک صحیح از عوامل و فرایندهای آن است .به منظور ارزیابی وضعیت فعلی بیابان زایی با استفاده از مدل، محدوده ای به وسعت حدود 37/71269 هکتار در منطقۀ حفاظت شده کالمند مهریز واقع در استان یزد در نظر گرفته شد. در این تحقیق، ابتدا اقدام به جمع آوری داده های موجود و انجام مطالعات پایه شد. در این تحقیق شدت بیابان زایی منطقۀ حفاظت شدۀ کالمند مورد بررسی قرار گرفت. برای دسترسی به این هدف از نقشۀ واحد کاری به عنوان نقشۀ پایه استفاده شد. نقشۀ واحد کاری از تلفیق نقشه های زمین شناسی و نقشۀ رخساره های ژئومورفولوژی حاصل می شود. وضعیت فعلی بیابان زایی منطقۀ مورد مطالعه براساس روش (icd) ارزیابی و نقشۀ آن نیز تهیه شد. در روش icd پس از ارزش دهی به هریک از عوامل فرعی و جمع امتیازات مربوط به آن ها در هر رخساره، امتیاز عوامل طبیعی و انسانی باهم مقایسه شد. همچنین عوامل اصلی و فرعی غالب موثر در بیابان زایی هر رخساره تعیین شد. با توجه به مطالعات انجام شده، منطقۀ حفاظت شدۀ کالمند جزء بیابان های طبیعی محسوب شده و عوامل انسانی نقش کمتری در بیابان زایی دارند. براساس روش icd منطقۀ مورد مطالعه به دو کلاس شدت بیابان زایی کم (ii) و متوسط (iii) تقسیم می شود. اصلی ترین معیار موجود در این منطقه که در روند بیابان زایی موثر است، فرایند فرسایش و تخریب خاک می باشد