مقایسه وضعیت فعلی بیابان‌زایی به دو روش IMDPA و MICD با تاکید بر معیار فرسایش بادی (مطالعه موردی: دشت فخرآباد مهریز)

به منظور مقابله با پدیدۀ بیابان زایی باید عوامل به وجود آورندۀ آن را شناخت و اقداماتی برای مقابله با آن انجام داد. بدین منظور، تحقیقات مختلفی در داخل و خارج کشور صورت گرفته که به ارائه مدل های منطقه ای منجرشده است. هر یک از این مدل ها از شاخص های متفاوتی استفاده می کنند و نتایج متفاوتی را به همراه دارند. برای انجام تحقیق حاضر، دشت فخرآباد مهریز با مساحتی بالغ بر39370 هکتار انتخاب گردید و وضعیت فعلی بیابان زایی با استفاده از دو مدل ایرانی (imdpa (iranian model of desertificationpotential assessment و micd (modified iranian classification of desertification) و با تاکید بر معیار فرسایش بادی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از این ارزیابی نشان داد که در هر دو روش imdpa و micdکلاس متوسط بیابان زایی بیشترین مقدار را به خود اختصاص می دهد و به ترتیب، 3/88 و 41/81 درصد از مساحت محدودۀ مطالعاتی را شامل می شود. با مقایسۀ امتیازات و کلاس های شدت بیابان زایی حاصل از دو روش که از مقایسۀ رگرسیونی مقادیر استاندارد شده استفاده شد، مشخص گردید که بین امتیازات به دست آمده حدود 33% همبستگی وجود دارد، در حالی که این همبستگی بین کلاس های شدت بیابان زایی 42% می باشد. همچنین مقایسۀ ارزش متناظر نقاط مشابه نشان داد که در مجموع کلاس بیابان زایی به دست آمده در مدل imdpa کمتر از مدل micd است که این پدیده به دلیل ماهیت متفاوت دو مدل مورد استفاده در جمع هندسی و جمع حسابی شاخص ها می باشد. با در نظر گرفتن یافته های سایر تحقیقات و این تحقیق، می توان گفت مدل micd برای مقیاس های بزرگ (با دقت بیشتر و وسعت کمتر) و مدل imdpa برای مقیاس های کوچک تر (با دقت کمتر و وسعت بیشتر) از توانمندی خوبی برخوردار است.

A comparison of current status of Desertification using MICD and IMDPA methods with emphasis on wind erosion (Case study: fakhrabad mehriz plain Yazd)

In order to deal desertification phenomenon it is necessary to identify its producing andincreases causes. For this purpose several studies conducted inside and outside the countrythat have been led to submit regional models.. Each of these models has different pattern anduse different indicators which can lead to different results. In this study, Fakhrabad plain ofMehriz region by extent of over 39,370 hectares was selected. Whit emphasizing winderosion criteria, that is the dominant process of desertification in the study area, the currentstatus of desertification evaluated by IMDPA and MICD Iranian models and the results oftwo models ware compared. The results of this evaluation showed that in both IMDPA andMICD methods, the middle class of desertification has greatest area that is 88/3% and 81/4%respectively. Comparison of desertification scores and different classes of land use usingregression comparison of standardized values revealed that correlation between the obtainedscores is about 33% while this correlation between the severity classes of currentdesertification is 42%. Also comparison of similar values of the corresponding showed thatclasses of desertification in IMDPA model is less than MICD model which can be related tothe different nature of models in using of the geometric and the arithmetic sum of theindices. It can be concluded that MICD model is suitable for large scale (with moreaccuracy the less area) and IMDPA model is more fitted for smaller scales (with more area,less accuracy) of capacity.