ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر گردشگری استان خوزستان

اقلیم از شاخص های موثر بر گردشگری گسترده است. تغییراقلیم به ‌دلیل افزایش دما یک تهدید موثر برای صنعت گردشگری محسوب می‌شود. تغییر تقویم و جابه‌جایی قلمروهای مناسب گردشگری بر مبنای شاخص آسایش اقلیمی از پیامدهای آن هستند. استان خوزستان به‌دلیل شرایط جغرافیایی مناسب، جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی توانمندی بالایی درزمینۀ گردشگری دارد. در این پژوهش ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر شاخص آسایش اقلیمی و قلمروهای آن بررسی شده است. بدین منظور از داده‌های اقلیمی ایستگاه‌های هواشناسی استان خوزستان در دورۀ تاریخی (1985-2020) و داده‌های برآوردی آینده (2021-2050) مبتنی‌بر سناریوهای تغییر اقلیم گزارش ششم با مبدلگر larswg6 استفاده شده است. دقت داده‌های برآوردی با بهره‌گیری شاخص rmse تعیین و سپس نقشه‌های ماهانۀ شاخص tci با روش زمین‌آمار کریجینگ ترسیم شدند. نتایج نشان داد شرایط عالی شاخص آسایش اقلیمی از ژانویه، فوریه و مارس در دورۀ تاریخی به نوامبر و دسامبر در دورۀ آینده منتقل خواهد شد. ماه‌های ژانویه و فوریه با محدودیت بیشتری روبه‌رو خواهند شد. بهترین ماه برای گردشگری از ماه مارس به نوامبر تغییر پیدا خواهد کرد. همچنین در آینده طبقات مناسب آسایش اقلیمی آبادان، خرمشهر، بندر ماهشهر و هندیجان (مناطق جنوبی) مبتنی‌بر داده‌های تاریخی به شهرستان‌های شمالی واقع در شمال استان مانند ایذه، مسجدسلیمان، لالی و دزفول جابه‌جا می‌شود. این تغییرات، میزان ریسک درزمینۀ سرمایه‌گذاری، برگزاری تورهای گردشگری و خدمات زیربنایی را افزایش می‌دهد. بنابراین در برنامه‌ریزی‌های آینده شرایط عدم قطعیت بیشتری باید مورد توجه قرار گیرد.

evaluating the effect of climate change on tourism in khuzestan province

introduction: limiting bioclimatic conditions, destructing natural tourist attractions, displacing the tourism calendar, climate change, and global warming may also displace tourism territories to different degrees (xiu xia et al., 2023). the findings of various studies assert that due to the increase in temperature, heat stress, and the deterioration of the bioclimatic conditions in the mediterranean, malaysia, and america, favorable areas for tourism have been moved to northern latitudes (jong et al., 2023; matzarakis amelung, 2008). the assessment of the effects of climate change on iran’s tourism also indicates an increase in the locational changes of favorable tourism sites and the shift of tourism classes from excellent or ideal to desirable and suitable due to the increase in temperature and droughts (sobhani esmaeilzadeh, 2020; moradjani, 2022; abedi sedaghat, 2022; farajzadeh ahmadabadi, 2010).located in southwestern iran, khuzestan province is regarded as a region with extensive and concentrated tourism capabilities, whose geographical features have led to the formation of mountain, plain, sea, desert, and even desert landscapes. moreover, khuzestan plain is known as the cradle of ancient and historical civilizations that continue to the coast of the persian gulf, where the cold months of the year (november to april) make the site a suitable place to visit (borna, 2018, rahimi et al., 2019). however, the temperature rate has been increasing by one to three degrees from 2017 on (mohammadi et al., 2024), placing some restrictions on the tourism calendar. therefore, climate change (2020–2080) may exert an adverse influence on tourism territories in their golden visiting time. considering the status of tourism in the prospective development of khuzestan province and the high sensitivity of such potential to climate change, this study sought to investigate the effect of climate change on tourism in khuzestan province through a temporal-spatial comparative study using the thermal comfort index coefficient. study area: covering an area of approximately 64236 square meters, khuzestan province is located in southwestern iran, whose average annual temperature varies from 15 °c in its northern regions to 26 °c in its southern regions. moreover, more than 85% of the province’s area measures less than 500 square meters, and 15% of the province falls within the north and northeast mountainous regions. as the province possesses great tourism potential, special tourism development plans have been incorporated into the policy documents of the province to prepare the grounds for its sustainable development. however, increasing chances of climate risks such as heat waves, dust, and floods pose a potential threat to the advancement of the tourism industry in the province. in this regard, the current study set out to investigate the change in the thermal comfort index and its territories until 2050.