بررسی تغییرات زمانی و مکانی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی آب زیرزمینی در فصول تغذیه و تخلیه (مطالعۀ موردی: حوزۀ ازنا–الیگودرز)

افزایش جمعیت و نیاز مبرم افراد به مواد غذایی، سبب توسعۀ زمین های زراعی و به تبع آن فشار بر سفره های زیرزمینی و در نتیجه تنزل شدید کمیت و کیفیت آب شده است. در پژوهش حاضر، تغییرات سطح آب زیرزمینی در دو فصل تغذیه و تخلیه، تغییرات خصوصیات فیزیکوشیمیایی آب، تعیین مکانیسم های حاکم بر کیفیت آب، تعیین تیپ و رخساره های هیدروشیمیایی ارزیابی شد و مهم ترین پارامترها برای مصارف کشاورزی توسط طبقه بندی ویل کاکس و فائو در حوزۀ ازناالیگودرز واقع در استان لرستان تحلیل گردید. یافته های به دست آمده نشان داد سطح آب زیرزمینی در سال های آبی (13831391) 1.33 متر تنزل یافته که بیشتر ضلع جنوبی غربی سفره های زیرزمینی را تحت تاثیر قرار داده و اصلی ترین عامل آن برداشت بی رویه از آب به منظور مصارف مختلف است. همچنین بر اساس نتایج خصوصیات فیزیکوشیمیایی آب، غلظت اکثر پارامترها در سال های (13831393)، تغییراتی افزایشی در پیش داشته که در این بین تغییرات پارامتر tds، بی کربنات، کلسیم و منیزیم محسوس تر بوده است. بر مبنای دیاگرام های هیدروشیمی، به ترتیب مشخص شد اصلی ترین تیپ آب تیپ بی کربناته و رخساره کلسیک، و کیفیت آب از نظر کشاورزی در محدودۀ s1c2 قرار دارد. نمودار گیبس نیز تعاملات بین سنگ و آب و هوازدگی کانی ها را عمده ترین عامل تعیین کنندۀ مکانیسم کیفیت آب بیان می کند.