اثر نسبت‌های مختلف کربن به نیتروژن بر فاکتورهای رشد،ترکیبات لاشه و شاخص‌های خون‌شناسی و بیوشیمیایی خون کپورماهیان پرورشی

مطالعه حاضر با هدف بررسی نسبتهای مختلف کربن به نیتروژن بر شاخص های رشد، ترکیب شیمیایی لاشه و سیستم ایمنی بدن کپورماهیان پرورشی (فیتوفاگ، بیگ هد، کپور معمولی و آمور) انجام شد. در این تحقیق تعداد سی هزار قطعه بچه ماهی در چهار گونه بیان شده با نسبت (80-5-10-5 درصد) با میانگین وزنی 120 گرم به مدت 2 ماه در 4 تیمار با شرایط c/n: تیمار 1 ( 8-5)، تیمار 2 (12-8)، تیمار 3 (15-12) تیمار 4 (گروه شاهد) با افزودن منبع کربنی ملاس چغندر قند تغذیه شدند. علت انتخاب بازه در نسبت‌های کربن به نیتروژن به خاطر سطح بزرگ واحد‌های آزمایشی (استخرهای خاکی دو هکتاری) طرح بود. افزایش نسبتهای مختلف کربن به نیتروژن به صورت معنی‌داری باعث افزایش وزن نهایی و کاهش ضریب تبدیل غذایی در گونه‌های کپور و فیتوفاگ تیمار 3 در مقایسه با گروه شاهد گردید. بیشترین درصد پروتئین و چربی اندازهگیری شده در لاشه تمامی چهار گونه تیمارهای پرورشی بوده که افزایش معنی‌داری را نشان داد. درصد رطوبت و درصد خاکستر لاشه و درصد بقاء تیمارها نیز اختلاف معنی‌داری را با گروه شاهد نشان نداد. غلظت آلکالین فسفاتاز در تمامی تیمارهای آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی-داری داشته است، همچنین غلظت آنزیم اسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز به استثنای ماهی آمور در تمامی تیمارهای آزمایشی کاهش معنی‌داری داشته است.