تتراپلوییدی در آبزیان، دلایل، روش‌های القا، شناسایی و اثرات فیزیولوژیک

امروزه، دستکاری کروموزومی گونه‌های مختلف آبزیان یک روش مفید در بهبود ویژگی‌های ژنتیکی آن ها محسوب می‌شود. تتراپلویید به موجودی گفته می‌شود که دارای چهار سری کروموزوم در هر سلول هستند. القای تتراپلوییدی یکی از روش‌های موثر برای تولید آبزیان مولد جهت استفاده برای تولید جمعیت‌های نرزاد، ماده زاد و روشی اقتصادی برای تولید نتاج تریپلویید به روش غیرالقایی است. آبزیان تتراپلویید با استفاده از شوک های فیزیکی یا شیمیایی به صورت دیرهنگام و در فاصله بعد از لقاح و قبل از تکمیل اولین تقسیم میتوزی سلول تخم تولید می شوند. این آبزیان قادر به تولید گامت‌های دیپلویید هستند که با استفاده از آن می‌توان به سطوح پلوییدی بالاتر دست یافت. میزان بقا، رشد و سایر پارامترهای فیزیولوژیک در آبزیان تتراپلویید در مقایسه با افراد دیپلویید متغیر است. درصد القای تتراپلوییدی نیز در افراد مختلف و متاثر از شرایط محیطی و شرایط القای شوک و ژنتیک موجود متفاوت است. در این مقاله، به مروری بر مکانیسیم القای تتراپلوییدی، روش‌های تولید، کاربرد، تعیین سطح پلوییدی و عملکرد تتراپلوییدها خواهیم‌ پرداخت.