ویژگی های تولیدمثلی میگوی غیربومی رودﺧﺎﻧﻪ ای ﺷﺮق (macrobranchium nipponense de haan, 1849) درتالاب های آلماگل، آلاگل وآجی گل استان گلستان -شمال ایران

میگوی آب شیرین رودخانه ای شرقی (macrobranchium nipponense) یک گونه پرورشی در برخی از کشورهای آسیای جنوب-شرق و غیربومی دریاچه ها، آب‌بندان ها و مزارع پرورش آبزیان استان‌های شمالی کشور است. این مطالعه با هدف بررسی ویژگی های تولیدمثلی این گونه در سه تالاب بین المللی آلاگل، آلماگل و آجی گل انجام گرفت. در مجموع تعداد 1284 نمونه صید و بیومتری شدند. نسبت جنسی نر به ماده برای کل منطقه 29/1:1 برآورد گردید. این نسبت برای هر یک از تالاب ها متفاوت بود. ماده ها در دامنه طولی 12 تا20 میلی متر غالب بود و در دامنه های طولی 24 میلی متر و بزرگتر نرها غالبیت داشتند. فصل تخمریزی از ابتدای فصل بهار شروع و تا اواسط تابستان ادامه داشت. در مجموع سه تالاب، میانگین فاکتور وضعیت برای جنس نر معادل 038/1 و برای جنس ماده 64/0 برآورد گردید. میانگین هماوری کل از 342 تالاب آلاگل تا 3722 در تالاب آجی گل متغیر بود. تحلیل رابطه هماوری کل (کلاف تخم چسبیده به پاهای شنا) با طول کارپاس و وزن کل نشان داد که این رابطه از مدل نمایی طبعیت می کند. در ماه های اوج تخمریزی (اردیبهشت-تیر) بیشترین حجم تخمک ها در منطقه آلاگل وکمترین حجم تخمک ها در تالاب آجی گل مشاهده شد. اندازه طول کاراپاس در اولین بلوغ جنسی برای جنس های نر و ماده به ترتیب 1/12 و2/13 میلی متر برآورد گردید. هم آوری بالا، طول بلوغ پائین و همزمانی اوج تخمریزی این گونه با پرورش و آبگیری استخرها و آب نبندان های پرورش ماهیان گرمابی سبب پراکنش وسیع آن در منطقه شده و امکان حذف آن از اکوسیستم آب های داخلی را مشکل می کند.