تاثیر افزودن پروبیوتیک های تجاری در سیستم بیوفلاک: بررسی کیفیت آب، عملکرد رشد و تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی بدن ماهی کپور معمولی (Cyprinus Carpio)

این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف سوسپانسیون باسیلوس های پروبیوتیکی (آکوا 1 و 2) بر پارامترهای کیفی آب، عملکرد رشد و تغذیه و همچنین ترکیبات بیوشیمیایی بدن بچه ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio) انجام شد. در مجموع تعداد 450 قطعه بچه ماهی (میانگین وزن اولیه 0/59±2/09 گرم) در 5 گروه آزمایشی (هر تیمار دارای 3 تکرار) به مدت 40 روز به طور تصادفی توزیع شدند. جیره غذایی و بیوفلاک در همه تیمارها یکسان بود و فقط سطوح استفاده از پروبیوتیک متغییر بود. دو سطح باسیلوس پروبیوتیک و یک شاهد طراحی که شامل پروبیوتیک با مقادیر صفر (شاهد)، آکوا-1: 108× 1/5 (t1) و 108× 3 (t2) و همچنین آکوا-2: 108× 1/5 (t3) و 108×3 (t4) تلیقح شده در محیط پرورش بودند. در انتهای دوره پرورش، میانگین پارامترهای رشد و تغذیه در کلیه ی تیمارهای پروبیوتیکی افزایش معنی داری در مقایسه با تیمار شاهد داشت. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین وزن نهایی بدن به ترتیب در تیمار t4 (9/31±1/52 گرم) و شاهد (0/78±6/67 گرم) به ثبت رسید. بیشترین و کمترین میزان پروتئین و چربی بدن در تیمار t1 به دست آمد. آنالیز کیفی آب در روزهای 6، 23 و 40 انجام شد. نتایج نشان داد که در روز 40 ام، غلظت آمونیاک بین تیمار شاهد و تیمارهای آزمایشی تفاوت آماری معنی دار نداشت (0/05>p) درحالی که غلظت نیترات تغییر یافت. براساس نتایج باسیلوس های پروبیوتیکی به میزان 108×3 در تیمار t4 بر شاخص های رشد و تغذیه ماهی کپور معمولی در سیستم بیوفلاک تاثیر مثبت داشت اما بر آمونیاک آب تاثیری نداشت.