ارزیابی اکسیداسیون چربی سفالوتراکس و هپاتوپانکراس میگو پاسفید غربی (litopenaeus vannamei) تازه طی نگهداری در یخ

میگو پاسفید غربی (litopenaeus vannamei) یکی از گونه های مهم پرورشی در جهان است. ارزیابی میگو تازه، برای تعیین کیفیت میگو پیش از تیمار آنتی اکسیدان، ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق، اکسیداسیون چربی سفالوتراکس و هپاتوپانکراس میگو پاسفید غربی تازه صید شده از سه مزرعه مختلف، طی نگهداری در یخ و در مدت زمان 12 روز ارزیابی شد. شاخص پراکسید (pv) هپاتوپانکراس روز صفر تا روز دوم به طور معنی داری افزایش یافت (0/05>p). اما پس از آن تا آخر دوره نگهداری کاهش یافت. میزان پراکسید سفالوتراکس از روز صفر تا 12 به طور معنی داری طی دوره نگهداری کاهش یافت. مقادیر مواد واکنش پذیر با تیوباربیتوریک اسید (tbars) و اندیس آنیزیدین (anv) در هپاتوپانکراس در ابتدای دوره نگهداری به ترتیب از 25/11 به 58/61 (میلی گرم مالون آلدهید در کیلوگرم چربی) و 196/16 به 246/22 در روز 12 به طور معنی داری افزایش یافت. این تغییرات نشان دهنده این هست که اکسیداسیون چربی در هر دو نمونه رخ داده است. نتایج این مطالعه می تواند به عنوان اطلاعات پایه ای برای استفاده از تیمارهای نگهدارنده مورد استفاده قرار بگیرد.