اثر تغذیه ای جلبک پادینا (Padina Astraulis Hauck) بر شاخص های مقاومت موکوسی بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus Carpio) درمواجهه با نانو ذرات نقره

نحقیق حاضر به منظور بررسی اثر جلبک پادینا (padina astraulis) بر شاخص های مقاومت موکوسی کپور معمولی (cyprinus carpio) انجام گرفت. بر این اساس تعداد 250 قطعه بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی 4±20.0 گرم در چهار تیمار و هر یک در سه تکرار شامل غذای بدون جلبک (تیمار شاهد)، غذای دارای جلبک به میزان 0.5 درصد (تیمار 1)، غذای دارای جلبک به میزان 1 درصد (تیمار 2) و غذای دارای جلبک به میزان 2 درصد (تیمار 3) توزیع و به مدت 42 روز تغذیه شدند و بعد از پایان دوره تغذیه به مدت 14 روز در مواجهه با نانو ذرات نقره با غلظت ppm 0.5 قرار گرفتند. در پایان دوره آزمایش، نمونه برداری از موکوس ماهی جهت بررسی شاخص های مقاومت موکوسی انجام گردید. نتایج نشان داد بیشترین میزان پروتین محلول موکوس در تیمارهای 1 و 2 درصد و کمترین میزان در تیمار 0.5 درصد و شاهد مشاهده شد و بین تیمارها اختلاف معنی داری وجود نداشت. بیشترین میزان افزایش لیزوزیم و alp موکوس در تیمارهای 1 و 2 درصد و کمترین میزان در تیمار 0.5 درصد و شاهد مشاهده شد و بین تیمارها اختلاف معنی داری یافت شد (p<0/05). با توجه به نتایج استفاده از جلبک پادینا با غلظت های 1 و 2 درصد می تواند باعث بهبود شاخص های مقاومت موکوسی بچه ماهی کپور معمولی در مواجهه با نانو ذرات نقره گردد.