تاثیر افزایش سختی کل آب بر شاخص های رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus Mykiss) و گیاه کاهو (Lactuca Sativa) در یک سازگان آبزی پروری توام

برای تعیین تاثیر افزایش غلظت سختی کل (کلسیم کلرید) آب بر شاخص های رشد و ایمنی در قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) و گیاه کاهو (lactuca sativa)، در یک سازگان توام ماهی و گیاه، تعداد 90 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن 1.5±45.0 گرم و 260 عدد نشاء کاهو به شکل کاملاً تصادفی به 9 واحد آزمایشی وارد شدند. تیمارها تحت تاثیر افزایش غلظت سختی کل (کلسیم کلرید) 0، 100 و 200 میلی گرم در هر لیتر آب (با سختی کل آب ورودی 140 میلی گرم) به مدت 60 روز قرار گرفتند. شاخص های رشد از قبیل درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، نرخ تبدیل غذایی و نرخ کارایی پروتئین ماهیان تغییر معنی داری را در بین تیمارها نشان ندادند (p≥0.05) اما درصد بقاء تفاوت معنی داری را بین تیمارها نشان داد (0.05>p). شاخص های رشد گیاه از قبیل طول نهایی برگ، عرض نهایی برگ، وزن تر بوته، وزن خشک بوته، وزن تر ریشه و وزن خشک ریشه تفاوت معنی داری را در بین تیمارها نشان دادند (0.05>p). نتایج اندازه گیری شاخص های بیوشیمیایی خون ماهی نیز نشان داد، با افزایش سطح سختی کل در آب، تیمار 100 میلی گرم کلسیم کلرید در هر لیتر آب، بیشترین غلظت کلسیم پلاسما به مقدار 0.25±11.36 میلی گرم بر دسی لیتر خون ماهی را نشان می دهد که این مقدار نسبت به تیمارهای دیگر معنی دار بود. سایر شاخص های خونی از قبیل هماتوکریت (hct)، حجم متوسط گلبولی (mcv)، هموگلوبین (hgb)، تعداد گلبول های قرمز (rbc)، میانگین هموگلوبین گلبولی (mch) و غلظت متوسط هموگلوبین داخل گلبول قرمز (mchc) فاقد تفاوت معنی دار بودند (p≥0.05). نتایج این آزمایش نشان داد با افزایش 100 میلی گرم در لیتر کلسیم کلرید به آب، یعنی در حد 240 میلی گرم در لیتر ، مقدار کلسیم موجود در پلاسما در خون ماهی تغییر می کند و رشد ماهی و گیاه نیز افزایش می یابد.