مطالعه شاخص های بیوشیمیایی خون فیل ماهیان جوان پرورشی با بیوماس های مختلف ذخیره سازی

تاثیر پرورش فیل ماهیان جوان با پنج بیوماس متفاوت ذخیره سازی، بر مبنای پارامترهای بیوشیمیایی به عنوان شاخص های وضعیت سلامتی عمومی ماهی مورد بررسی قرار گرفت. فیل ماهی یک ساله (8.52±48.59 گرم) برای 35 روز مورد پرورش قرار گرفت. مطالعه حاضر در قالب یک طرح کاملا تصادفی اجراء گردید. ماهیان به صورت سه تکرار در حوضچه های فایبرگلاس تحت بیوماس های ذخیره سازی 1250، 2500، 3750، 5000 و 6250 گرم در هر مترمکعب به ترتیب عنوان تیمار t1، t2، t3، t4 و t5 پرورش داده شدند. آنالیز بیوشیمایی پلاسمای خون نشان داد که افزایش بیوماس ذخیره سازی باعث افزایش معنی داری در مقدار آنزیم آلانین آمینو ترانسفراز (alt) گردیده و حداکثر میزان alt در تیمار پنجم (6250 گرم در هر مترمکعب) بدست آمد. تفاوت در سطوح ذخیره سازی فیل ماهیان جوان تاثیرات متفاوتی بر مقدار آنزیم آسپارتات آمینو ترانسفراز (ast) داشت و این آنزیم در تیمارهای t2، t3 و t5 کاهش یافته اما در تیمار t4 افزایش یافت. مقدار آلکالین فسفاتاز (alp) تفاوت معنی داری را در بین تیمارها نشان نداد (0.05p). مقدار ایمونوگلوبولینm (igm) با افزایش میزان سطوح بیوماس در تیمارها کاهش یافت. کمترین سطح ایمونوگلوبولین (g/l 0.24) در تیمار t4 (ذخیره سازی 5000 گرم در هر مترمکعب) مشاهده گردید. در برخی از تیمارها تغییرات بیوماس ذخیره سازی تاثیر معنی داری را بر سطوح کلسترول، تری گلسرید و آلبومین داشت (0.05 < p). حداکثر کلسترول (90.50 میلی گرم بر دسی لیتر) و تری گلسرید (467.50 میلی گرم بر دسی لیتر) در تیمار t1 بدست آمد. آنالیز بیوشیمیایی پلاسمای خون نشان داد که افزایش بیوماس ذخیره سازی فیل ماهیان جوان باعث افزایش میزان پروتئین پلاسما در تیمارهای t2، t3 و t4 در مقایسه با تیمارهای t1 و t5 گردید. حداقل این معیار (1.90 گرم بر دسی لیتر) در تیمار t5 (ذخیره سازی 6250 گرم در هر مترمکعب) تعیین گردید. این مطالعه روشن ساخت که بیوماس های مختلف فیل ماهیان جوان در تانک های پرورشی تاثیرات متفاوتی بر پارامترهای بیوشیمیایی خون این ماهی داشت.