اثر بررسی غلظت های مختلف سم ورتیمک بر بافت گوارشی کپور معمولی (cyprinus carpio) تغذیه شده با ایزومالتوالیگوساکارید

در این تحقیق در این تحقیق 147 قطعه ماهی کپور با میانگین وزنی 0.4±37 با شرایط محیطی آکواریوم، نگهداری شدند. lc96.50h برای سم ورتیمک ppm 1.243 محاسبه گردید که براساس آن سه غلظت کشنده ppm 2، ppm 3 و ppm 6 برای این بررسی در نظر گرفته شد. اضافه کردن پری بیوتیک ایزومالتو الیگوساکارید به غذا با روش اسپری کردن به میزان 1g/kg صورت گرفت. نتایج نشان داد تیمارهایی که بعد از القای ایزومالتوالیگوساکارید در معرض سم ورتیمک قرار گرفتند، عارضه های بافتی نظیر واکوئوله شدن پرزهای روده، خونریزی، نکروزر، دژنراسیون اپی تلیوم، از بین رفتن پرزهای روده، در بافت روده مشاهده شد که عارضه ها به ترتیب در غلظت ppm 6، ppm 3 و ppm 2 بیشترین اثر تخریب را در بافت روده نشان دادند. ایزومالتوالیگوساکارید نتوانست از میزان عارضه های ناشی از آسیب بافتی سم ورتیمک در بافت روده بکاهد. با توجه به این که پری بیوتیک از طریق گوارش و روده جذب می شود و اثر مثبت در این اندام ها نشان می دهد ولی در این بررسی اثر معنی دار و مثبتی در بافت روده مشاهده نشد.