اثرات کود مرغی و کود پتاسمی بر عملکرد و جذب نیتروژن، فسفر، پتاسیم، روی و مس در سیب‌زمینی

استفاده از کودهای آلی می‌تواند در افزایش عملکرد محصولات مختلف کشاورزی و نیل به کشاورزی پایدار موثر باشد. این پژوهش به‌منظور بررسی اثر کود مرغی و کود پتاسیمی بر عملکرد و جذب برخی عناصر غذایی توسط سیب‌زمینی به‌صورت آزمایش فاکتوریل، در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی و با سه تکرار، به مدت 2 سال در ایستگاه تحقیقاتی تجرک استان همدان اجرا گردید. تیمارهای کود مرغی در 4 سطح (صفر، 5، 10 و 15 تن در هکتار) و کود پتاسه در 3 سطح (صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) از منبع سولفات پتاسیم بودند. در مرحله گلدهی با تهیه نمونه و برداشت بخش هوایی، عملکرد و غلظت عناصر غذایی در بخش هوایی، و بعد از برداشت نیز عملکرد و غلظت عناصر غذایی غده تعیین شد. نتایج ادغام شده دو سال آزمایش نشان داد که اثر اصلی کود مرغی بر عملکرد غده و بخش هوایی سیب‌زمینی و غلظت عناصر غذایی آن معنی‌دار بود. اثر اصلی سولفات پتاسیم فقط بر غلظت مس و روی بخش هوایی و غده معنی‌دار بود و مصرف 50 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم بیشترین غلظت عناصر غذایی روی و مس را در غده و بخش هوایی سیب‌زمینی ایجاد نمود. با مصرف 5 تن در هکتار کود مرغی، بیشترین مقدار عملکرد غده سیب‌زمینی به میزان 71/44 تن در هکتار به دست آمد. بیشترین غلظت عناصر غذایی غده و بخش هوایی و بیشترین عملکرد بخش هوایی سیب‌زمینی نیز در تیمار مصرف 15 تن در هکتار کود مرغی مشاهده شد. چنانکه مثلا غلظت روی غده 29/35 میلی‌گرم در کیلوگرم و غلظت مس 41/29 میلی‌گرم در کیلوگرم وزن خشک و عملکرد غده 51/27 تن در هکتار بود. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که در شرایط خاک‌های مشابه با خاک این پژوهش، مصرف 5 تن در هکتار کود مرغی می‌تواند تاثیر قابل ملاحظه‌ای بر افزایش عملکرد غده داشته باشد.