استفاده از زادمایه های باکتری سودوموناس فلورسنس محرک رشد گیاه در افزایش رشد و جذب عناصر غذایی گیاه گندم

هزینه بالای تولید کودهای شیمیایی و ایجاد آلودگی‌های زیست محیطی ناشی از مصرف این کودها، استفاده از منابع دیگر به ویژه کودهای زیستی را ضروری می‌سازد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر کود زیستی باکتری حل کننده فسفات‌ و محرک رشد گیاه سودوموناس فلوئورسنس بر پایه حامل‌های مختلف آلی و معدنی شامل ورمی‌کمپوست، پرلیت و خاک فسفات و چهار فرمولاسیون از این مواد، بر روی شاخص‌های رشد گیاه گندم بوده است. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کاملا تصادفی و با چهار تکرار، 7 تیمار زادمایه، 2 تیمار کودی سوپرفسفات ساده و تریپل و شاهد صورت گرفت. نتایج نشان داد اگرچه در مورد صفات سبزینگی، ارتفاع، فسفر اندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، تیمار سوپرفسفات تریپل و ساده بهتر بوده ولی تفاوت معنیداری با زادمایه‌های حاوی ورمی‌کمپوست نداشتند (p>0.05). در مورد صفات روی و آهن اندام هوایی زادمایه ورمی‌کمپوست بیشترین مقدار را دارا بوده و در مورد صفت روی اندام هوایی تفاوت معنی‌داری با تیمارهای کودی و شاهد داشت (p<0.05). زادمایه پرلیت + ورمی کمپوست توانست به ترتیب 10.6 و 1405 درصد سبزینگی و ارتفاع گیاه را نسبت به شاهد افزایش دهد. زادمایه های خاک فسفات + ورمی کمپوست و ورمی کمپوست، وزن خشک ریشه را به ترتیب 28 و 24.5 درصد افزایش (p<0.05). در مورد صفات ورن خشک اندام هوایی، زادمایه ورمی کمپوست نیز توانست این شاخص ها را به ترتیب 6.58، 27، 26.3، 24.83 درصد نسبت به گیاه شاهد افزایش دهد (p<0.05).

The use of plant growth promotion bacteria inoculants Pseudomonas fluorescens in increasing growth and nutrient uptake in wheat

High cost of fertilizers manufacture and environmental pollution due to their application make it necessary to use other sources especially biofertilizers. The purpose of this study was to determine capability of bacteria Pseudomonas fluorescence survival as one of phosphate solubilizing and plant growth promoting bacteria on different organic and inorganic carriers including vermicompost, perlite, rock phosphate, and four formulations of them and also, their effect on growth indices in wheat. The experiment was performed through complete randomized block design with four replicates, seven inoculants and two fertilizers (simple and triple superphosphate) treatments. Based on the results although triple super phosphate treatment was the best regarding to chlorophyll, plant height, phosphorus content in the shoot, and shoot and root dry weight attributes but did not show significant difference with inoculants containing vermicompost (P>0.05). About the Iron and zinc in the shoot, vermicompost inoculant was observed higher than other treatments, and about zinc in the shoot this difference was significant with fertilizer and control (p