تاثیر شرایط مختلف رطوبتی و حرارتی بر اکسایش گوگرد و غلظت عناصر غذایی در خاک

تحقیق به صورت فاکتوریل شامل دو سطح رطوبتی (60 % در صد (m1) و 90 در صد ظرفیت زراعی (m2)) و چهار سطح گوگرد (s0=0, s1=500, s2=1000 and s3=2000 کیلوگرم در هکتار) در سه تکرار بود. خاک ها درون ویال های پلاستیکی ریخته شدند. در آزمایش اول خاکها در دمای °c 25 خوابانده شدند و در 6 نوبت (t1=30, t2=60, t3=90, t4=120, t5=180 and t6=270 روز) از خاک ها نمونه گیری شد ولی در آزمایش دوم دمای خواباندن °c 36 بود و در 3 نوبت (t7=14, t8=28, t9=42 روز) نمونه برداری شد. صفات ph، ec، p، fe، mn و zn اندازه گیری شد. به استثنای اثر اصلی گوگرد و اثر متقابل رطوبت و گوگرد بر فسفر قابل جذب و نیز اثر متقابل رطوبت و مدت خواباندن بر منگنز قابل جذب، اثرات اصلی و متقابل متغیرهای رطوبت، گوگرد و مدت خواباندن بر دیگر صفات تفاوت معنی دار داشت. افزایش رطوبت موجب افزایش ec، p، fe، zn و کاهش ph و mn شد. مصرف گوگرد ph را کاهش و ec، fe، zn و mn را افزایش داد. بیشترین میزان آهن، منگنز و روی قابل جذب با مصرف 1000 کیلوگرم در هکتار گوگرد حاصل شد. اثر مدت خواباندن بر تمام صفات معنی دار بود. دوره خواباندن 90 روز بالاترین فسفر و روی را داشت و بیشترین غلظت آهن و منگنز پس از 60 روز حاصل شد. اثر متقابل رطوبت و گوگرد به غیر از فسفر بر بقیه صفات معنی دار بود. اثر متقابل رطوبت و مدت خواباندن به غیر از منگنز بر بقیه صفات معنی دار بود. اثرات متقابل گوگرد و مدت خواباندن بر تمام صفات معنی دار بود.