معرفی چند شاخص‌ زیستی مناسب برای ارزیابی‌کیفیت‌آب‌رودخانه

بررسی کمی و کیفی منابع آبی از ارکان مهم و اساسی توسعه‏پایدار است. یکی از روش ‏های بسیار ساده که می‏ تواند شرایط کیفی آب را در زمان کوتاه و با هزینه کم نسبت به روش‌های فیزیکوشیمیایی بازگو نماید استفاده از شاخص ‏های زیستی می ‏باشد. شناسایی میزان آلودگی منابع آب با استفاده از شاخص‌های زیستی بخصوص شاخص‏ های مبتنی بر بزرگ بی‌مهرگان‌‌کفزی اطلاعات مناسبی را جهت ارزیابی اکوسیستم‌های آبی فراهم می‌کند. در این مطالعه به بررسی 5 شاخص زیستی مرسوم (ept ،aspt ،hfbi ،bmwp و شانون وینر) در ارزیابی کیفی رودخانه ‏ها پرداخته شده است. براساس بررسی انجام شده شاخص ‏های hfbi ‌و ‌aspt که علاوه بر امتیازدهی براساس مقاومت‌کفزیان، داده‌های کمی‌ جمعیت را نیز مد نظر قرار می‌دهند، قابلیت بهتری جهت‌ ارزیابی کیفی رودخانه ‏ها ‌دارند.