ارزیابی سیستم منابع آب محدوده‌ی مطالعاتی آبخوان مشهد با رویکرد به ‌هم ‌پیوسته براساس چارچوب حسابداری آب

ارزیابی یکپارچه ی سیستم های منابع آب به عنوان یکی از گام های اساسی مدیریت یکپارچه منابع آب از مهمترین مراحل برنامه ریزی و اجرای مدیریت پایدار منابع آب می باشد. این موضوع، به منظور تدوین استراتژی های اثربخش برای حصول بهره وری بیشتر در عین حفظ یا بهبود محیط زیست و آثار اجتماعی مدیریت منابع آب، در مقوله حسابداری آب مطرح می شود. مقیاس تعریف شده در این بررسی حوضه ی آبریز و منطقه ی مورد مطالعه محدوده ی مطالعاتی آبخوان مشهد می باشد. با توجه به چارچوب پیشنهادی سازمان ملل، پس از تدوین حساب های آب با استخراج نشانگرهایی به تحلیل وضعیت منابع آب منطقه مورد مطالعه پرداخته شده است. نتایج نشان میدهد با توجه به اینکه بخش کشاورزی مصرف بسیار بالایی در بخش آب دارد، در سال 85 نسبت به سال 80، مقدار آب کمتری به این بخش اختصاص داده شده است. در مقابل حجم آب بیشتری به بخش صنعت که در مقابل مصرف کمتر آب درآمد بیشتری را تولید می کند، واگذار شده است. از طرفی میزان درآمد ایجاد شده در سال 85 نسبت به سال 80 به ازای هر مترمکعب آب 1246 ریال افزایش یافته است. همچنین نتایج نشان میدهد که بدون حذف بخش کشاورزی، تنها با نگاه جامع تری نسبت به مدیریت عرضه و تقاضا در این بخش، میتوان میزان افت آبخوان در این منطقه و همچنین میزان تولید ناخالص داخلی را بهبود بخشید.

An assessment of the water resources of Mashhad plain with an integrated approach based on water accounting framework

Integrated assessment of water resources systems, as one of the IWRM basic steps, is the most important stage in the process of planning and implementing water resources management. Water accounting frameworks have been introduced for organizing water data and combining them with economic data to come up with effective strategies towards greater productivity with maintaining or improving environmental and social impacts in water resources management. The scale defined in this study was a catchment area in the case of Mashhad plain. According to the framework proposed by the United Nations for water accounting, after compiling water accounts, the state of water resources in the subject area were analyzed using indicators. Results indicate that less water was allocated to the agricultural sector, as the largest water consumer, in 1385 compared to that of 1380. Instead, comparing those two years, more water was allocated to the industrial sector, which produced more revenue and consumed less water. However, the income generated has increased to 1246 IRR per cubic meter of water in 1385 compared to that of 1380. Also, results indicated that without the removal of agriculture, only with more comprehensive alternatives into the management of supply and demand in this sector, the state of the aquifer as well as the local GDP can be improved.