تدوین الگو افزایش تاب‌آوری اقلیمی سامانه‌های تامین آب شهری با استفاده از تجارب epa: ایالت یوتا، آمریکا

شرکت‌های آب و فاضلاب باید ارزیابی‌های ریسک را انجام دهند و برنامه‌های مدیریتی را برای کاهش خطرات و افزایش انعطاف‌پذیری توسعه دهند. این فرآیند شامل شناسایی دارایی‌های آسیب‌پذیر، تهدیدات مرتبط و پیامدهای بالقوه برای شرکت و جامعه است. سپس اقدامات متقابل توجیه شده مالی برای کاهش ریسک و افزایش انعطاف‌پذیری پیشنهاد می‌شود. نتیجه ارزیابی ریسک، توسعه یک مدل طرح مدیریت ریسک است. تغییرات اقلیمی به طور قابل ‌توجهی بر سیستم‌های تامین آب به‌ویژه در کشورهایی مانند ایران تاثیر گذاشته است. با پولی‌سازی اثرات ریسک، مقایسه هزینه‌های ریسک‌های فعلی با ریسک‌های تحت برنامه‌های سازگاری مدیریت‌ شده، انعطاف‌پذیری عملیاتی یک سیستم تامین آب را می‌توان تعیین کرد. این پژوهش انعطاف‌پذیری فعلی ناحیه تاسیساتی جُردَن وَلی را که به 220000 نفر خدمات رسانی می‌کند، با استفاده از ابزار بررسی تاب‌آوری اقلیمی آژانس حفاظت از محیط‌زیست آمریکا (creat) بررسی می‌کند. پیش‌بینی‌های اقلیمی برای این منطقه برای سال‌های 2060 و 2070 انجام شد. دارایی‌ها و تهدیدها شناسایی شدند و ریسک‌های مالی آنها ارزیابی شد. سناریوهای سازگاری بلندمدت امکان‌پذیر از کتابخانه creat استخراج شد و دو مدل gwm و aimd-p به عنوان برنامه‌های انطباق تا سال 2060  ارزیابی شدند. ارزیابی‌ها نشان داد اجرای مدل gwm تاب آوری را تا 68 درصد در مقایسه با وضعیت فعلی افزایش می‌دهد. اگر هر دو مدل پیاده‌سازی شوند، انعطاف‌پذیری به 92 درصد سطح فعلی افزایش می‌یابد که منجر به بهینه‌سازی مالی 93 میلیون دلار می‌شود.

production of biosorbents from citrus wastes for adsorption of pollutants and salt from wastewaters

water and wastewater companies must conduct risk assessments and develop management plans to mitigate risks and enhance resilience. this process involves identifying vulnerable assets, associated threats, and the potential consequences for the company and society. financially justified countermeasures are then proposed to reduce risk and increase resilience. the result of the risk assessment is the development of a risk management plan model. climate change has significantly impacted water supply systems, particularly in countries like iran. by monetizing risk impacts, and comparing costs of current risks with those under managed adaptation programs, the operational resilience of a water supply system can be determined. this research examines the current resilience of the jvwcd facility, which serves 220,000 people, using the us environmental protection agency’s climate resilience assessment tool (creat). climate projections for the region were made for 2060 and 2070. assets and threats were identified, and their financial risks were assessed. feasible long-term adaptation scenarios were extracted from the creat library, and two models, gwm and aimd-p, were evaluated as adaptation plans until 2060. the evaluations indicated that implementing the gwm model would increase resilience by 68 percent compared to the current situation. if both models are implemented, resilience will increase to 92 percent of the current level, resulting in a financial optimization of 93 million dollars.