بررسی نقش تنوع معیشتی در تاب‌‏آوری و سطح رفاه جامعه روستایی در مواجهه با تغییر اقلیم (با تاکید بر خشکسالی)

تاب‌‏آوری به‌عنوان ظرفیت بالقوه جامعه در معرض مخاطرات، با هدف حفظ یا رسیدن به سطح مناسبی از عملکرد، برای سازگاری یا مقاومت در برابر تغییرات شناخته می‌‏شود. باتوجه‌‏به تغییرات اقلیمی، نواحی روستایی ازجمله مناطقی هستند که در معرض آسیب‌پذیری بیشتری قرار دارند. باتوجه‌‏به اهمیت موضوع تاب‏‌آوری در شناخت نحوه رویارویی با مسائل بحرانی، مطالعه حاضر به بررسی نقش تنوع معیشتی در تاب‏‌آوری و سطح رفاه جامعه روستایی در مواجهه با تغییر اقلیم با بهره‏‌گیری از روش تحلیل عاملی و با استفاده از 5 شاخص و 38 زیرشاخص در سال 99-1398 پرداخته است. در این راستا، تعداد 206 پرسشنامه در دهستان جارو از توابع بخش پلنگ‌‏آباد، شهرستان اشتهارد در استان البرز تکمیل شد. نتایج نشان می‏‌دهد 38 عامل مورد پرسش در هشت گروه قرار گرفته‌‏اند. همچنین، نتایج حاکی‏از آن است که در گروه نخست به‌‏عنوان مهمترین گروه، بسیاری از شاخص‏‌ها مانند مشارکت در فعالیت‌های اشتغال‌زایی جمعی، آشنایی با نیازهای جدید بازار، توسعه کسب‌وکار از طریق به‌کارگیری فناوری‏های نوین، تجربه کار در محیط‌‏های متنوع شغلی، یادگیری مهارت‏‌های جدید فعالیت‏‌های اقتصادی، نشان‌دهنده اهمیت شناخت نیازهای اساسی بازار و افزایش توانایی روستاییان برای انجام فعالیت‌‏های جایگزین کشاورزی در مواقع بحران می‌‏باشد.

Investigating The Role of Livelihoods Diversity in Resilience and Welfare Level of The Rural Community in The Face of Climate Change (with Emphasis on Drought)

Resilience is recognized as a potential capacity of a community at risk that faces hazards for adaptation or resistance to change to achieve or maintain an appropriate level of performance. Occurring environmental changes, rural areas are affected more and more vulnerable. Considering the importance of resilience in understanding the syntax of dealing with critical issues, this study examines the role of livelihoods diversity in resilience and welfare of the rural community in facing climate change using the factor analysis method with 5 indicators and 38 subindices in 20192020. In this study, 206 questionnaires were completed in the village of Jaro in Alborz province. To achieve the research goal, using Cronbach’s alpha was first used to ensure the reliability of the questionnaire. The results show that 38 factors are questioned in eight groups. In the first group (the most important group), many indicators such as participation in collective employment activities, familiarity with new market needs, business development through the use of new technologies, business development through the use of new technologies, experience in a variety of occupational environments, learning new skills in economic activities reflect the importance of recognizing the basic needs of the market and increasing the ability of villagers to carry out alternative agricultural activities in crisis.