شناسایی و تعیین میزان گسترش در آبکندهای فعال با استفاده از سنجش از راه دور

فرسایش خندقی از جمله انواع فرسایش آبی و تشدیدشونده است که رخداد و گسترش آن موجب تغییرات بارز در منظر زمین، پسرفت اراضی، صدمه به تاسیسات، آبشستگی و تخریب ایستگاه‌های هیدرومتری و محیط زیست می‌شود. باتوجه‏ به تنوع و گسترش آبکندهای منطقه و گسترش فرسایش خندقی از نقطه‌ای به نقطه دیگر، به‏ منظور شناسایی آن‌ها، از تکنیک سنجش از دور و سامانه اطلاعات مکانی استفاده گردیده است. برای دستیابی به اهداف تحقیق، تغییرات مکانی و زمانی فرسایش خندقی همراه با میزان گسترش اراضی خندقی شده، از تصاویر ماهواره‌ای لندست 7 و لندست 8 با قدرت تفکیک 30 متر در دو بازه زمانی 2001 (1380) و 2014 (1393) استفاده گردید. به ‏منظور افزایش قدرت تفکیک مکانی، با استفاده از باند pan )15متر) و تکنیک resolution merge، اندازه پیکسل‌ها از 30 متر به 15 متر ارتقا داده شده است. این عملیات برای کلیه باندها در دو بازه زمانی انجام گرفته است. نتایج حاصل از پوشش دو لایه آبراهه‌ای، در بازه زمانی 13 ساله در حوضه شوردره، واقع در حوضه آبریز رودخانه‌های قره‌سو و گرگان رود در استان گلستان، حاکی از افزایش طولی خندق‌ها و افزایش تراکم زهکشی زیرحوضه‌های آبریز دارد، به ‏طوری‏که در بازه مورد نظر نرخ فرسایش 0/99 متر در سال برآورد شده است. گسترش خندق‌ها رابطه مستقیمی با سازند زمین‌شناسی کاربری اراضی و سایر اقدامات انسانی از جمله احداث غیراصولی راه‌های روستایی و درون مزرعه‌ای دارد.