مشاهده‌ی آنومالی در سری زمانی هواویزها قبل از وقوع زلزله‌های بزرگ با تصاویر مودیس

زلزله یکی از مخرب‌ترین سوانح طبیعی است که پیش‌بینی آن به‌طور جامع، محقق نگشته است. به کمک داده‌های سنجش از دور می‌توان به اطلاعاتی دسترسی پیدا کرد که رابطه‌ی نزدیکی با وقوع زلزله دارند. این اطلاعات همان پیش‌نشانگرهای زلزله هستند. ضخامت نوری هواویز (aod) پارامتری است که در این مقاله به بررسی ارتباط آن با وقوع چند زلزله‌ی بزرگ پرداخته می‌شود. پارامتر هواویز از طریق روش‌های مختلفی مانند ایستگاه‌های زمینی شبکه‌ی رباتیک هواویز2 و یا از طریق داده‌های ماهواره‌ای با به‌کارگیری الگوریتم‌های اهداف تیره3 (ddv)، روش syntam 4 و غیره به دست می‌آید. با بررسی سری‌های زمانی aod حاصل از محصولات سنجنده‌ی مودیس بر روی سکوی ترا، برای پنج زلزله‌ی بزرگ در ایران، نابهنجاری‌هایی قبل و بعد از وقوع زلزله مشاهده شد. نتایج نشان می‌دهند که بین وقوع زلزله‌های بزرگ و تغییرات غیر عادی پارامتر ضخامت نوری هواویز رابطه‌ی معناداری وجود دارد و ضخامت نوری هواویز به‌عنوان یک پیش‌نشانگر زلزله می‌تواند در تحقیقات بعدی مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد.