مقایسه‌ی روش‌های ارزش اطلاعاتی و تحلیل سلسله مراتبی در پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش‌های ناشی از زلزله (مطالعه‌ی موردی)

امروزه روش‌های مختلفی برای پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش‌ها وجود دارد. در خصوص زمین‌لغزش‌های ناشی از زلزله اما تحقیقات محدودتری انجام شده است. بررسی و تحلیل مشخصات زمین‌لغزش‌های ناشی از زلزله و نحوه‌ی توزیع آنها در شناخت مناطق مستعد زمین‌لغزش در زلزله‌های آینده اهمیت به‌سزایی دارد. هدف از این مطالعه شناسایی عوامل موثر و پهنه‌بندی زمین‌لغزش‌های ناشی از زلزله به روش‌های ارزش اطلاعاتی و تحلیل سلسله مراتبی در محدوده‌ای در نزدیکی رومرکز زلزله منجیل به مساحت 30/309 کیلومتر می‌باشد. در این مطالعه با استفاده از دو مدل رگرسیون دو متغیره (ارزش اطلاعاتی) و تحلیل سلسله مراتبی پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش‌های ناشی از زلزله‌ی انجام شده و کارایی این دو روش مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. به این منظور، ابتدا با توجه به موقعیت زمین‌لغزش‌های به وقوع پیوسته، بررسی‌های تطبیقی و نتایج سایر محققین، هفت عامل شامل شدت آریاس، زاویه‌ی اصطکاک داخلی، شیب، چسبندگی، جهت شیب، ارتفاع و انحنای دامنه به‌عنوان مهم‌ترین عوامل وقوع زمین‌لغزش‌های ناشی از زلزله‌ی منجیل شناسایی شده و لایه‌های رستری عوامل مذکور در محیط سامانه‌ی اطلاعات جغرافیایی (gis) تهیه گردید. نقشه‌ی فهرست زمین‌لغزش‌ها نیز با استفاده از عکس‌های هوایی و مشاهدات میدانی تهیه و در کنار سایر اطلاعات قرار گرفت. تمامی اطلاعات و داده‌های تهیه شده جهت تحلیل اولیه وارد محیط gis شد و نقشه‌های پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش‌های ناشی از زلزله با در نظرگرفتن روش‌های مذکور انجام شد. سپس کارایی دو روش مورد بررسی با استفاده از دو شاخص جمع کیفیت‌ها (qs) و دقت روش (p) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد که مدل رگرسیون دومتغیره (روش ارزش اطلاعاتی) نسبت به روش تحلیل سلسله مراتبی روش مناسب‌تری بوده و نتایج آن با واقعیت تطابق بیشتری دارد.