مدل‌سازی گسلش نرمال و تونل قطعه‌ای در سانتریفیوژ ژئوتکنیکی

روش حفاری تمام مکانیزه‌ی تونل، لاینینگ‌های سگمنتی را ترویج نموده است. یکی از انواع تغییر شکل‌های بزرگ و ماندگار زمین، گسلش است. تونل‌ها به جهت طول زیاد در معرض خطر گسلش هستند. رفتار تونل‌ها در ناحیه‌ی گسل یکی از مسائلی است که کمتر مطالعه شده است. در این مقاله، جزئیات روش مدل‌سازی گسلش زمین و تونل سگمنتی حفر شده در خاک در سانتریفیوژ ژئوتکنیکی بیان ‌شده و نتایج شش آزمایش گسلش شیب‌لغز نرمال با تونل سگمنتی در سانتریفیوژ ژئوتکنیکی ارائه گردیده است. نتایج بیانگر موفقیت در مدل‌سازی است؛ لذا مکانیسم‌های گسیختگی ممکن مشخص گردید. این مکانیسم‌ها تابع میزان جابه جایی گسل است. با افزایش جابه جایی در گسل، تغییر شکل در مقطع عرضی تونل و در نهایت گسیختگی در پوشش تونل و ریزش خاک داخل آن اتفاق می‌افتد. نظر به اینکه تونل-های مورد مطالعه تونل های کم عمق شهری لحاظ گردیده اند، لذا ریزش خاک به داخل تونل منجر به شکل گیری فروچاله در سطح زمین می-شود. نتایج آزمایش ها با سربارهای مختلف نشان داد که با افزایش سربار تونل، آستانه‌ی تحمل تونل در مقابل ریزش خاک به داخل تونل در اثر گسلش افزایش می یابد. با وجود اعمال گسلش زیاد، آسیب‌های سازه‌ای در سگمنت‌ها به دلیل عملکرد مناسب هندسی سگمنت‌ها و اتصالات آنها اندک بوده و تنها آسیب‌هایی موضعی در آنها مشاهده گردید.