ارزیابی احتمالاتی رفتار فروریزش ساختمان های کوتاه نامتقارن در پلان

این مقاله به ارزیابی احتمالاتی رفتار فروریزش ساختمان‌های کوتاه پیچشی می‌پردازد. طی زلزله‌های گذشته، بسیاری از این ساختمان‌ها در معرض خرابی‌های گسترده و حتی انهدام کلی قرار گرفته‌اند. برای این منظور، مدل‌های طراحی‌شده‌ی ساختمان‌های سه‌بعدی 3 و 6 طبقه‌ی بتن‌آرمه با برون‌محوری‌های جرمی یک‌جهته معادل صفر درصد (متقارن)، 10، 20 و 30 درصد به روش‌های بار افزون (پوش‌اور) و تاریخچه زمانی فزاینده (ida) غیرخطی تحت اثر 21 رکورد دو مولفه‌ای قرار گرفته و عملکرد آنها از طریق محاسبه‌ی پارامترهای طراحی از جمله ضرایب رفتار و اضافه مقاومت، شکل‌پذیری و نیز محاسبه‌ی مقادیر حاشیه‌ی ایمنی در برابر فروریزش و منحنی‌های شکنندگی، ارزیابی شده است. نتایج نشان می‌دهد که تفاوت اساسی بین رفتار سازه‌های متقارن و نامتقارن از نظر ظرفیت شکل‌پذیری، حاشیه‌ی ایمنی در برابر فروریزش، پارامترهای طراحی و نیز منحنی‌های شکنندگی وجود دارد. همچنین نتایج حاکی از آن است که پارامترهای آیین‌نامه‌ای برای طراحی لرزه‌ای ساختمان‌های دارای برون‌محوری زیاد غیرمحافظه‌کارانه بوده و حتی با افزایش برون‌محوری سازه‌ها از یک مقدار مشخص عملکرد ایمنی جانی در آنها با توجه به معیارهای فروریزش تامین نمی‌شود. بازنگری در پارامترهای طراحی این نوع ساختمان‌ها برحسب میزان برون‌محوری ضروری به نظر می‌رسد.