اثر میانقاب آجری با و بدون بازشو بر خرابی پیش‌رونده‌ی ساختمان(مطالعه‌‌ی موردی: هتل سان‌دیاگو)

در سال های اخیر به ‌دلیل وقوع حملات تروریستی، بررسی پتانسیل خرابی پیش‌رونده در سازه های مهم موجود یا در دست احداث ضروری به نظر می‌رسد. خرابی پیش‌رونده وضعیتی است که در آن بروز خرابی موضعی در یک عضو سازه ای، منجر به شکست اعضای مجاور و نهایتاً خرابی کل سازه می گردد. سازه های مهم که ممکن است در معرض خرابی پیش‌رونده قرار بگیرند باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که اگر هر یک از اجزای آن ها از بین بروند، مسیرهای جایگزین برای انتقال بار از آن عضو موجود باشند و اعضای باربر اطراف عضو محذوف، بدون وقوع فروریزش کلی، ظرفیت اضافی جهت تحمل نیروی آن را داشته باشند. ازآنجایی‌که وجود میانقاب موجب افزایش سختی و مقاومت سازه می شود، درنظرگیری اثر آن بر خرابی پیش رونده ضروری است. هدف از این تحقیق، ارائه‌ی روشی مناسب برای مدل‌سازی میانقاب با و بدون بازشو و بررسی اثر آن بر خرابی پیش‌رونده می باشد. مدل سه بعدی سازه ی بتنی در نرم افزار اپنسیس (opensees)، در دو حالت با و بدون میانقاب، ایجاد شده و پس از تحلیل با هم مقایسه شده اند. مدل پیشنهادی با نتایج آزمایش موجود در ادبیات فنی، صحت‌سنجی شده است. نتایج تحلیل دینامیکی غیرخطی نشان داد که با در نظرگرفتن اثر میانقاب، تغییر مکان قائم سازه‌ی تحت حذف ستون، بسیار کمتر از حالتی است که از اثر میانقاب صرف‌نظر شده باشد.