رفتار روانگرایی خاک‌های ماسه‌ای‌ مخلوط با شن بر مبنای نتایج آزمایش‌های سه‌محوری تناوبی

در این مقاله به بررسی مقاومت روانگرایی ماسه‌ مخلوط با شن با استفاده از آزمایش‌های سه‌محوری تناوبی پرداخته شده است. بدین‌منظور اثر افزایش درصد شن و تراکم نسبی (dr)، بر مقاومت روانگرایی و سرعت موج برشی (vs) مخلوط و همبستگی بین آنها بررسی شده است. نتایج نشان می‌دهد که افزایش تراکم نسبی مخلوط (dr) در یک درصد شن ثابت موجب افزایش vs و مقاومت روانگرایی نمونه‌ها شده و در یک dr ثابت نیز افزایش میزان شن تا 50 درصد موجب افزایش vs می‌شود. درحالی‌که در یک dr ثابت، با افزودن شن به ماسه تا 10 درصد، مقاومت روانگرایی افزایش و سپس با افزایش بیشتر میزان شن تا 50 درصد، مقاومت روانگرایی کاهش می یابد. در ادامه افزایش بیشتر درصد شن تا 75 درصد، مجدداً منجر به افزایش مقاومت روانگرایی مخلوط شده است. در توجیه رفتار مشاهده شده نتیجه‌گیری شده است که به‌منظور مطالعه رفتار روانگرایی خاک‌های ماسه‌ای مخلوط با شن بهتر است از پارامترهای نسبت تخلخل بین ذرات ریزدانه (ef) و نسبت تخلخل بین دانه ای (ec) به‌ترتیب در نواحی کنترل شونده توسط ذرات ماسه و شن به‌جای پارامترهای نسبت تخلخل کلی مخلوط یا تراکم نسبی مخلوط (dr) استفاده شود.