محاسبه منحنی کاهندگی مقیاس بزرگای محلی برای ایران

در این مطالعه با استفاده از 48016 بیشینه دامنه ی رکوردهای مصنوعی لرزه نگاشت وود اندرسون استخراج شده از شکل موج‌های مربوط به 2650 زلزله ی ثبت شده توسط لرزه نگاشت های مرکز لرزه نگاری کشوری وابسته به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی مهندسی زلزله و شبکه های موقت دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان، رابطه کاهندگی برای بزرگای محلی برای کل ایران به‌صورت زیر محاسبه شده است: که در این رابطه فاصله کانونی بر حسب کیلومتر و بیشینه دامنه جابه‌جایی موج برشی برحسب میلی متر است. داده های استفاده شده برای محاسبه رابطه بالا مربوط به زلزله های با فواصل کانونی 10 الی 800 کیلومتری است و در نتیجه رابطه محاسبه شده برای فواصل کانونی مساوی و کمتر از 800 کیلومتر معتبر است. در رابطه کاهندگی محاسبه شده، پارامتر پخش هندسی بیشتر از مقدار ارائه شده توسط رابطه هاتون و بور [1] است که پخش فوق کروی جبهه موج در فواصل نزدیک را نشان می دهد. در صورت عدم استفاده از داده های با فاصله کانونی کمتر از 60 کیلومتر، پارامتر پخش هندسی به مقادیر پخش کروی نزدیک می شود. مقادیر تصحیح ایستگاهی در محدوده ی 44/0 و 32/0 است. به‌طورکلی، برای بیشتر ایستگاه های واقع در زاگرس، البرز و شمال غرب ایران مقادیر تصحیح ایستگاهی منفی محاسبه شده است که نشان دهنده ی تقویت دامنه امواج برشی و برای بیشتر ایستگاه های ایران مرکزی و شمال شرق ایران تصحیح ایستگاهی مثبت به دست آمده است. رابطه ی کاهندگی به دست آمده برای ایران به‌طور قابل توجهی در فواصل نزدیک کانونی بزرگای متفاوتی از روابط مورد استفاده در مراکز زلزله نگاری ایران می دهد. با توجه به گسترش شبکه های لرزه نگاری ایران و افزایش ثبت زلزله ها در فواصل نزدیک کانونی، پیشنهاد می شود از رابطه ی محاسبه شده در این مطالعه برای تخمین بزرگای محلی در ایران استفاده شود.