ارائه رابطه‌ای برای تخمین جابه‌جایی جانبی حاصل از روانگرایی با استفاده از بانک اطلاعاتی ژئوتکنیکی جدید

گسترش جانبی ناشی از روانگرایی یکی از عوامل اصلی به وجود آورنده خسارات عمده در طول زلزله به سازه‌های زمینی و سازه‌های مدفون در خاک می‌باشد. این نوع از جابه‌جایی‌های دائمی سطح زمین، که از چند سانتی‌متر تا 10 متر و بیشتر متغیر می‌باشد، خسارات اساسی را به تاسیسات زیر بنایی و شالوده‌های شمعی سازه‌های بزرگ و پایه‌های پل‌ها در طول دهه‌های اخیر تحمیل کرده است. به همین علت، یک مدل جدید با توانایی بالا به‌منظور برآورد جابه‌جایی‌های جانبی ناشی از روانگرایی با استفاده از روش شبکه‌های عصبی نوع gmdh1 در تحقیق حاضر توسعه داده شده است. به این منظور، یک بانک اطلاعاتی جامع شامل 526 الگو که در طول 18 زلزله مهم ثبت شده است، به‌منظور مدل‌سازی و تحلیل جمع‌آوری گردید. به دلیل اینکه مدل حاضر بر پایه تعداد زیادی از زلزله‌ها و نیز ساخت‌گاه‌های مختلف توسعه یافته است، مدل جامع‌تر و قابل‌اعتمادتری از مدل‌های قبلی ارائه می‌کند. همچنین مقایسه عملکرد مدل توسعه داده شده در تحقیق حاضر با نتایج آزمایشگاهی موجود در متن بیانگر صحت پیش‌بینی مقادیر توسط مدل جدید می‌باشد.