ردپای آب انرژی زیستی حاصل از محصول گندم در ایران

تمام سناریوهای انرژی نشان می‌دهند که رویکرد تامین انرژی، به‌سوی انرژی‌های تجدیدپذیر به‌ویژه انرژی حاصل از زیست‌توده در حال تغییر هستند. از سوی دیگر در متن این نوع از انرژی، بحث آب که به عنوان یک عامل محدودکننده در بحث محصولات کشاورزی مطرح است به چشم می‌خورد. در این پژوهش با استفاده از شاخص ردپای آب، مقدار آب مصرفی برای تولید هر واحد انرژی از زیست‌توده گندم محاسبه شد. در این راستا شش استان کشور که دارای بیش‌ترین مقدار تولید گندم بودند انتخاب شدند. هدف از این پژوهش تعیین مطلوب‌ترین استان برای تولید انرژی زیستی حاصل از زیست‌توده گندم از منظر شاخص ردپای آب بوده است. نتایج تحقیق نشان داد که استان‌های گلستان، کرمانشاه، اردبیل، خوزستان، فارس و خراسان رضوی به ترتیب با داشتن 25.1، 33، 35.5، 39.4، 43.9 و 83.7 مترمکعب بر گیگاژول، دارای اولویت برای تولید انرژی زیستی حاصل از زیست‌توده گندم هستند. به بیانی دیگر از منظر شاخص ردپای آب، بهره‌وری تولید انرژی زیستی در استان گلستان در مقایسه با سایر استان‌ها، بیش‌تر است. بنابراین این وضعیت سبب ایجاد مزیتی برای استفاده از زیست‌توده گندم در این استان می‌باشد.