بهینه‌سازی الگوهای مدیریت ریسک مارکویتز، ارزش در معرض ریسک و ارزش در معرض ریسک احتمالی پارامتریک با استفاده از الگوریتم‌های محلی و سراسری در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه مدیریت ریسک به همان اندازه کسب حداکثر بازده برای سرمایه‌گذاران مهم و حیاتی است؛ لذا بررسی الگوها و ابزار مدیریت ریسک برای سرمایه‌گذاران سودمند و قابل توجه است. این مطالعه به دنبال آن است تا با استفاده از دو روش الگوریتم بهینه‌سازی محلی و سراسری و با تکیه بر الگوهای مدیریت ریسک مارکویتز، ارزش در معرض ریسک و ارزش در معرض ریسک احتمالی، اوزان بهینه پورتفوی‌ها را با هدف حداقل کردن ریسک در سطوح مختلف بازده بیابد، مرزهای کارای آن را رسم کند و مورد مقایسه قرار دهد. برای این منظور، پس از آزمون نرمال بودن توزیع بازده شرکت‌های انتخاب‌شده، الگوهای برنامه‌ریزی غیرخطی پارامتریک برای هر سه الگوی مدیریت ریسک معرفی ‌شده و با استفاده از الگوریتم‌های بهینه‌سازی حداقل‌سازی محدودیت‌دار نرم‌افزار matlab، تابع بهینه‌سازی بر اساس روش گرادیان و الگوریتم شبیه‌سازی بازپخت مرزهای کارا رسم و مورد مقایسه قرار گرفته است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهند که تفاوتی در استفاده از الگوهای مارکویتز، ارزش در معرض ریسک و ارزش در معرض ریسک احتمالی (در حالت پارامتریک) وجود ندارد، مرزهای کارای آنها بر روی یکدیگر قرار می‌گیرد، ضرایب بهینه پورتفوی یکسان است و در نتیجه نتایج مشابهی را ارایه می‌دهند. همچنین، توصیه می‌شود برای بهینه‌سازی الگوهای مدیریت ریسک از روش‌های سراسری در کنار روش‌های محلی جهت اطمینان بیشتر استفاده‌شده و در صورتی که هدف سرمایه‌گذار، بهینه‌سازی در حداقل زمان ممکن باشد، جهت دستیابی به اوزان بهینه از روش‌های محلی استفاده شود.