استفاده از مدل ارزش‌گذاری سود باقیمانده به‌عنوان معیاری برای انتخاب پرتفوی‌‌

بر اساس تیوری های نوین مالی، عواملی که باید برای انتخاب یک پرتفوی مناسب مد‌نظر قرار گیرند از اهمیت به‌سزایی برخوردارند. در مرحله اول این پژوهش از الگوی سود باقیمانده به‌عنوان معیاری برای ارزش گذاری سهام شرکت ها استفاده شده است. در فرایند ارزش گذاری، شرکت ها به دو گروه تقسیم می‌شوند؛ گروهی که ارزش آن‌ها بیشتر از قیمت بازارشان است و گروهی که ارزش‌شان کمتر از قیمت بازارشان است. این پژوهش در مرحله دوم و با تشکیل پرتفوی از سهام هر یک از گروه ها به‌دنبال بررسی این مسیله است که عملکرد پرتفوی متشکل از سهام کدام یک از این دو گروه عملکرد بهتری دارد. بدین منظور بعد از مطالعه 92 شرکت از شرکت های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله سال های 88 - 83 و ارزش‌گذاری آن ها به‌روش سود باقیمانده، شرکت ها به دو گروه تقسیم بندی شده‌اند. از طریق تشکیل تعداد 1500 پرتفوی‌‌ از هر گروه و تشکیل مرز کارا از این پرتفوها، معناداری اختلاف بین بازده پرتفوهای این دو گروه در سطوح ریسک مختلف مورد آزمون قرار گرفته است. بر اساس یافته اصلی پژوهش، شرکت هایی که ارزش آن ها کمتر از قیمت بازارشان به‌دست می‌آید، لزوماً شرکت های کم‌بازدهی نیستند و می‌توان از آن ها پرتفویی‌ مناسب ساخت. هم‌چنین از الگوی ارزش گذاری سود باقیمانده به شرطی می توان به‌عنوان معیاری برای انتخاب پرتفوی‌‌ استفاده کرد که سطح ریسکی که سرمایه گذار حاضر است تحمل کند، معین باشد.