بررسی ارتباط عدم نقدشوندگی و اثر گرایشی با دوره نگهداری سهام عادی در بورس اوراق بهادار تهران

یکی از موضوعاتی که در سال‏های اخیر مورد توجه همگان قرار گرفته است، بحث‏های راجع به عوامل موثر بر دوره نگهداری سهام عادی توسط سرمایه‏گذار است؛ که بعضی از این عوامل جنبه رفتاری و برخی نیز از ساختارهای خرد بازار ناشی می‏شوند. لذا این مطالعه درصدد بررسی رابطه بین میانگین دوره نگهداری سهام عادی، عدم نقدشوندگی سهام و اثر گرایشی سرمایه‏گذار در بازار سهام ایران از ابتدای سال 1384 تا انتهای 1388 می‏باشد. لازم به ذکر است که در این رابطه، عوامل دیگری به غیر از عدم نقدشوندگی و اثر گرایشی ممکن است بر روی میانگین دوره نگهداری سهام توسط سرمایه‏گذاران تاثیرگذار باشد. از جمله این عوامل که در این مطالعه نیز مورد بررسی قرار می گیرند، میانگین ارزش بازار سهام شرکت (اندازه شرکت) و واریانس بازده سهام شرکت طی یکسال (پراکندگی بازده سهام) می‏باشد. همچنین این مطالعه دارای 2 فرضیه اصلی است که برای آزمون هریک از فرضیات از مدل‏های رگرسیونی مربوطه و به روش 2sls استفاده می‏شود. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین عدم نقدشوندگی و دوره نگهداری سهام عادی رابطه مثبت وجود دارد. همچنین رابطه منفی معنادار بین بازده سالانه سهم و دوره نگهداری به دست آمد که بیانگر وجود اثر گرایشی در بازار سرمایه ایران می باشد.